BUKA : Kolika je bila popularnost Vodenog Ćire, odnosno kakva je steta sto je Ćiro u ovoj situaciji trenutno?
Vodeni Ćiro je od samog početka privlačio pažnju medija i šire javnosti. Taj projekat je na najljepši način uspio promovisati naša prirodna bogatstva. Više evropskih medijskih kuća je pravilo dugometražne reportaže o Vodenom Ćiri, a o medijima sa prostora bivše Jugoslavije da i ne govorimo. Mnogo ljudi je osjetilo toplinu oko srca kad su vidjeli da se nesto progresivno dešava. Mnogo ljudi širom lokalnih zajednica u BiH je bilo podstaknuto na snažniji angažman na vlastitim idejama, i govorili su: ’’Kad može na Drini i Limu, u tako pasivnom kraju, da se realizuje tako kreativna ideja, onda je sramota da mi samo sjedimo i ne pokušamo nešto napraviti’’.
Šteta što Ćiro sada propada je nemjerljiva. A najveća šteta je to što će ovo propadanje destimulisati hiljade drugih ljudi da pokušaju napraviti nešto kreativno i progresivno. Poruka je loša. Ako Vodeni Ćiro propadne, ko će sljedeći onda pokušati nešto slično, pa vjerovatno malo ko. Ako spasimo Vodenog Ćiru, ako pobjedimo destrukciju, onda će se stotine ljudi punih morala javiti sa svojim idejama.
Ko bi, prema Vama, trebao snositi posljedice odnosno koga vidite kao glavnog krivca za sadašnje stanje?
Sistematska opstrukcija projekta Vodeni Ćiro se proteze od premijera RS-a, preko ministra trgovine i turizma do načelnika Opštine Rudo. Tu uključujem i RTRS, koji je jedina televizija koja nikad nije snimila afirmativan prilog o Vodenom Ćiri.
Razlozi za njihovu opstrukciju su višestruki. Najviše im smeta činjenica da je projekat regionalne prirode i uključuje u sebe opštine iz oba entiteta. Poznat je stav Vlade RS-a, pa čak ima pismena preporuka Opštinama u RS-u, da nipošto ne predaju projekte Evropskoj komisiji u partnerstvu sa Opštinama iz Federacije BiH, a ako već ima neki odobren, onda da se opstruiše. S tim u vezi je premijer Dodik, na sjednici Vlade održanoj u Trebinju, maja mjeseca 2007. godine, rukama ilustrovao zavrtanje, tj. gušenje Vodenog Ćira i sličnih projekata, što je ministar Gluhaković već uveliko sprovodio, opstruišući uplatu participacije u iznosu od 33.000 EUR, na koje se prethodni ministar Gašpar bio obavezao prema projektu i Evropskoj komisiji.
Sve to je jedna notorna glupost, jer kakve veze ima turizam sa ustavom, Dejtonom, državom i entitetima. Turizam ne poznaje nikakve granice, a naročito ih ne poznaje Drina koja teče iz Foče, kroz Goražde , do Višegrada . To znači da turisti koji budu na raftingu u Foči, ne trebaju splavariti kroz Goražde, kako bi iskusili čari Vodenog Ćire na drinsko-limskom jezeru, nego nakon raftinga trebaju helikopterom izbjeći Goražde, samo zato što tu Drina teče drugim entitetom. Morate priznati da su ovo gluposti prve kategorije.
I na kraju, Dodikov načelnik Opštine Rudo, je čovjek koji zadaje konačni udarac projektu. Vodeni Ćiro je njegovim nemarom i opstrukcijom, ostavljen bez čuvara, održavanja, medijske pažnje i razvoja projekta, tako da to sve uzima svoj danak, zbog kojeg je Vodeni Ćiro danas, u veoma žalosnom stanju.
Koliko čvrste su bile garancije koje su lokalne vlasti dale Evropskoj komisiji da će preuzeti projekat vodenog Ćire?
Sreća je velika da Evropska komisija ( u daljem tekstu Ek, prim. aut. ), kao glavni finansijer projekta, još uvijek nije izdala certifikat Opštini Rudo o prenosu vlasništva. Po ugovoru, EK je vlasnik sve imovine projekta, dok se ne donese konačna odluka o najboljem mogućem korisniku imovine. EK ima obavezu, da svojom pametnom odlukom, izabere najboljeg nasljednika projekta, imajući na umu da su sredstva poreskih obaveznika EU dobijena zbog razvoja turizma i opšteg interesa, a ne da bi Vodeni Ćiro zbog nečijeg nemara potonuo.
Zbog dosadašnjeg ponašanja Opštine Rudo prema Vodenom Ćiri, koje je nesposobno i nemarno, Opština Rudo je izgubila svaki kredibilitet da dobije pravo gazdovanja projektom, a EK izgubila svaku mogućnost da im dodjeli projekat u trajno vlasništvo. Radi ovih činjenica, u narednom periodu ćemo pokrenuti i medjunarodnu kampanju, kako bi upoznali i Brisel sa ovim činjenicama.
Koji su glavni ciljevi peticije koju pokrećete i šta očekujete kao rezultat toga?
Cilj peticije je usmjeren isključivo na odluku EK. To znači da se peticijom traži od EK da nipošto ne smije Opštini Rudo odobriti vlasništvo. Takođe, želimo preduprijediti jedan scenario, u kojem bi EK od Opštine tražila razna pismena obećanja o tome kako će Vodeni Ćiro cvjetati i razvijati se, pa na bazi te forme ustupiti Vodenog Ćiru i tako se ograditi od neželjenih posljedica. Zato mi upozoravamo EK, da već ima dovoljno dokaza u prilog nemara i laganja od strane Opštine Rudo, te da bi Evropska komisija bila odgovorna pred javnosti ako Vodeni Ćiro potone, jer je izabrala dokazano nepouzdanog partnera.
Očekujemo da EK donese pametnu odluku, te da nas koji smo uspješno napravili i promovisali Vodenog Ćiru uključi u proces modelisanja najboljeg održivog rješenja. Ukoliko EK otvori vrata za nova rješenja, mi ćemo ponuditi konkretna rješenja, koja imamo razrađena.
Da li očekujete i pomoć međunarodnih organizacija po ovom pitanju?
Mnoge medjunarodne organizacije će osigurati finansijsku podršku Vodenom Ćiri da postane pravi evropski turistički brend, naravno, pod uslovom da ga ovi ne unište do tada… Sada je sve na Delegaciji Evropske komisije u BiH.