Neke zemlje smatraju da bi zimsko računanje vremena bilo
primjerenije, jer je prirodnije – Sunce je uglavnom u zenitu oko
podneva.
Ali, druge zemlje matraju da im je važnije da imaju više sunca u vrijeme koje im ostane nakon radnog vremena.
Većina evroparlamentaraca smatra da bi bilo bolje da Evropska
komisija napravi prijedlog podjele EU na vremenske zone, jer bi to
pomoglo u pregovorima među zemljama i ubrzalo ih.
Trenutno je EU podijeljena u tri vremenske zone, ali postoji prijedlog prema kom bi EU bila podijeljena u četiri vremenske zone.
Velika Britanija, Francuska, Španija i zemlje Beneluksa bile bi u
istoj zapadnoevropskoj vremenskoj zoni. Zemlje te zone postavile bi
svoje satove na jedan sat unazad u odnosu na svoje trenutno standardno
vrijeme.
Tako bi zadržale sat razlike u odnosu na novu vremensku zonu Azora na zapadu i srednjoeuropsku vremensku zonu na istoku.
U takvoj podjeli Španija i Portugal bile bi u različitim vremenskim
zonama. Portugal bi tako bio usklađen sa Islandom i Irskom u vremenskoj
zoni Azora, kojoj i pripada.
Najveći problem u tom slučaju, imala bi Irska, jer bi ostrvo bilo
podijeljeno u dvije vremenske zone. Irci bi morali da odluče da li će se
uskladiti sa zonom Velike Britanije ili sa Azorskom.
Turističke zemlje, poput Francuske i Španije, radije bi trajno bile
na ljetnom vremenu, dok sjevernije preferiraju zimsko. Problem je u tome
što je tu odnos snaga pola-pola.
Postoji, međutim, i mogućnost polusatnog pomaka u računanju vremena.
Indija se odlučila za računanje vremena na pola sata 1947. kada je
postala nezavisna država. Tada je odlučila da bude 30 minuta “odmaknuta”
od dvije susjedne zemlje Bangladeša i Pakistana.
Kada je u Pakistanu npr. 5.00, u Bangladešu je 6.00. a i Indiji 5.30 sati.
Kontinentalna Australija podijeljena je u tri standardne vremenske
zone – zapadnu, centralnu i istočnu. Australijsko centralno standardno
vrijeme pomaknuto je za pola sata u odnosu na istočno i pola sata u
donosu na zapadno.