Na dan 13. juna partizanske jedinice su 1943. godine probile obruč snaga Osovine. Pretpostavljajući da će se savezničke snage iskrcati na prostoru nekadašnje Jugoslavije, njemačka komanda preduzela je operaciju pod šifrovanim nazivom “Švarc” radi uništenja partizanskih snaga.
Na strani Osovine u ofanzivi je učestvovalo 127.000 njemačkih i kvislinških vojnika, uz znatnu podršku avijacije i artiljerije, dok su partizanske snage brojale oko 18.000 boraca, sa kojima je bila i Centralna bolnica sa više od 3.000 ranjenika.
Stradao je ukupno 6391 partizan, više od trećine vojnika koji su ušli u borbe. Njemački komandant na bojnom polju general Rudolf Lüters je u svom završnom izvještaju opisao “komunističke pobunjenike” kao “dobro organizovane, vješto vođene i s nevjerojatno visokim borbenim moralom”.
Odmah po proboju NOV se pregrupisala i započela protivnapad u istočnoj Bosni, čisteći utvrde Sila Osovine u Vlasenici, Srebrenici, Olovu, Kladnju i Zvorniku tokom slijedećih 20 dana.
Ta bitka je bila prekretnica prema partizanskoj pobjedi u ratu i postala je važan dio kulture u poslijeratnoj Jugoslaviji.
