Naš predsednik je hiperaktivan, pa mu nije zameriti kad ponešto “odvali” i ostane živ. Tako sam mislila da stoje stvari sa narodnim “pesimizmom”. Predsednik je baš ostao živ rekavši da nikako nije dobro što su se građani prepustili apatiji.
Nagorjeli badnjaci, topovski udari, petarde, mnogo pijanih i drogiranih ljudi po ulicama. Epilog Badnje večeri u Lukavici, tačnije u Istočnom Sarajevu, po svemu sličan epilogu dvaju bajrama sestrinske abrahamske konfesije u većem federalnom komadu grada. Na televiziji BN (Bijeljina) standardna turbofolk-hrišćanska simbolika: Baja Mali Knindža pjeva pobožne i prostačke pjesmuljke sa ikonom Bogorodice i Hrista u pozadini. Voditeljica je u ekstazi. Valjda zbog rođenja bogomladenca. Kako bilo, Baja je profitirao, tu ili noć prije, ili tamo neke godine kada je prigodni program snimljen.
Ih, kao da ima veze što su poskupljenja takva da od januara valja mesečno nategnuti još sto maraka pride da bi se preživelo! Možda bude kakav posao na ulazu u toalete, zatim za pražnjenje onih skupih pepeljara (od po 700 KM) u Kompleksu u kojem se ne puši, a moguće i da neko nađe uhlebljenje na poslovima dodavanje kaputa sa čiviluka vrednih 1.500 maraka
I kad vam se učini da svijet lagano, ali nezadrživo klizi u tri pizde materine nacističke, sjetite se da je to za dobro vas i vaše djece. Ako je to pak nacizam, onda je i Hitler bio nacist.
Zapanjujući su razmjeri pljačke koja nam se dogodila. Nakon prvog velikog vala obezvrjeđivanja svega što su stvarale generacije, u pljački koja se od milja naziva pretvorba i privatizacija, upravo živimo u spoznaji da je to bio samo uvod u drugu veliku pljačku. Ima li šanse da itko spriječi sljedeću?
Imajući u vidu da je posle izbora početkom oktobra 2010 došlo do intenziviranja političke krize i faktičkog blokiranja sastavljanja Vlada na nivou BIH a moguće i Federacije BIH (osim ako se zaobiđe institucionalna mogućnost hrvatskih kantona da ne izaberu poslanike u Vijeće naroda Federacije BIH) čini se da je potrebno delimično izaći u susret zahtevima Hrvata iz BIH.
Jedna te ista institucija, jedan te isti čovjek svake godine dobije povjerenje i novac gradskih otaca da završi taj dil, da obezbijedi zabavu robovima na minusu. Debilizam iz godine u godinu ne jenjava, a pare završe...negdje. Malo se o tom priča, malo se po medijima sere, par dana se pokazuje prstom na dotične, po forumima se malo pljuje, tresla se gora, rodio se miš.
Na žalost, u vremenu prije Euro-Skansena nije postojala vizija kako sačuvati ove vrijednosti, tako da su Evropljani bili prisiljeni slijediti dominantni američki model beskrajnog ekonomskog rasta i profita, sve manje uloge države i bijega kapitala u dijelove svijeta s jeftinom radnom snagom.