Nakon presude Ustavnog suda da je donesen mimo Ustava Federacije i Poslovniku o radu, stavljen je van snage. Nakon ponovno provedene procedure, u istom tekstu usvojen je krajem marta.
Amandmani opozicije nisu prihvaćeni. Najvažnije izmjene u odnosu na raniji Zakon odnose se na Ugovor o radu na određeno vrijeme koji se ne može zaključiti za period duži od tri godine.
Radna sedmica iznosi maksimalno 48 sati, dok je najduže trajanje godišnjeg odmora 30, najmanje 20 dana.
Najviše reakcije u javnosti izazavalo je uvođenje mogućnosti otkaza radniku koji se vrati na posao nakon bolovanja dužeg od šest mjeseci, odnosno dogovor oko koletivnih ugovora koji mora biti zaključen za tri, najduže sedam mjeseci.