Dok vlast sa ponosom iznosi podatke o rastu prihoda od indirektnih poreza, obični građani su ti koji zapravo snose najveći teret tog „uspjeha“.
Prema najnovijim podacima, za prva četiri mjeseca 2025. godine prikupljeno je čak 3 milijarde i 749 miliona KM od indirektnih poreza, što je povećanje od 147 miliona KM ili 4,08% u odnosu na isti period prošle godine.
Ovi prihodi dolaze iz džepova svih građana – pri svakoj kupovini, plaćanju računa, usluga i robe, kroz PDV i druge indirektne poreze. S obzirom na rast cijena i inflatorna kretanja, nije iznenađenje da su poreski prihodi veći – ali to nije rezultat veće ekonomske aktivnosti, već skupljeg života.
Nakon povrata PDV-a u iznosu od 738 miliona KM firmama koje imaju pravo na povrat, neto prihod koji je otišao u raspodjelu iznosio je 3 milijarde i 12 miliona KM – takođe rast od 3,46% u odnosu na prošlu godinu. U aprilu 2025. godine samostalno je prikupljeno 998 miliona KM, što je dodatni rast od 2,69%.
Ovi podaci pokazuju da je rast budžetskih prihoda direktna posljedica većih izdataka građana, a ne nekih strateških ekonomskih mjera. Unatoč tome, vlasti ne propuštaju priliku da se pohvale ovim statistikama, kao da se radi o nekom velikom uspjehu, dok realnost pokazuje nešto drugo – narod sve više iz svog džepa finansira sistem koji zauzvrat nudi sve manje.
Raspodjela sredstava dodatno naglašava disbalans – Federacija BiH je dobila 1,632 milijarde KM, Republika Srpska 914 miliona KM, Brčko distrikt 92 miliona KM, a institucije države svega 329 miliona KM. Jasno je gdje završava novac građana – u entitetskim budžetima, koji se nerijetko koriste i za političke obračune, dok obični ljudi jedva spajaju kraj s krajem.
Rast prihoda od poreza ne znači automatski i bolji standard – naročito kada se ne prate stvarnim rastom plata, penzija i kupovne moći. Umjesto hvalisanja ciframa, vlast bi trebala dati odgovore – kako je moguće da rast prihoda ide uz rast siromaštva?