Po izvršenju atentata, u kojem je osim Ferdinanda slučajno pištoljskim hicima usmrtio i njegovu suprugu Sofiju, pokušava bjekstvo skokom u Miljacku, ali biva uhapšen i kao maloljetnik osuđen na dvadeset godina robije.
Oružje koje je Princip koristio, bilo je – Browning M 1910 poluautomatski pištolj, kalibra 7.65x17mm (.32 ACP). Na suđenju izgovara rečenicu koja ulazi u historiju “Mi smo voljeli svoj narod”.
Ovaj atentat poslužio je kao povod za početak Prvog svjetskog rata.
U samom atentatu učestovalo je sedam osoba raspoređenih od mjesta gdje su se održavale vježbe do Gradske vijećnice. Gavrilo Princip, kao i ostali atentatori su uhvaćeni i suđeno im je u Solunskom procesu 1917. godine.
Gavrilo Princip je preminuo 28. aprila 1918. godine u zatvorskoj bolnici u Teresienstadtu, od posljedica izuzetno teških zatvorskih uslova koji su prouzrokovali tuberkuloze.
Posmrtni ostataci Gavrila Principa i ostalih učesnika atentata su nakon Prvog svjetskog rata 7. jula 1920. godine preneseni u zajedničkoj grobnici u Sarajevu da bi tek 1939. godine nakon što je završena namjenska kapela Svetog Arhanđela, “Kapela Vidovdanskih heroja”, bili sahranjeni u Starom srpskom pravoslavnom groblju Sv. Mihajlo na Koševu.
Gavrilo Princip je rođen 25. jula 1894. godine u Bosanskom Grahovu, kao četvrto od devetero djece. Gimnaziju je pohađao u Tuzli i Sarajevu, a 1912. godine, prilikom boravka u Beogradu, povezuje se sa pripadnicima tajne srbijanske terorističke organizacije Crne ruke i postaje član Mlade Bosne.