Marta Nusbaum je doktorirala na Harvardu 1975. godine, a trenutno je ugledni profesor prava i etike Univerziteta u Čikagu. Radom u analitičkoj školi filozofije, Nusbaum je prvenstveno usmjerena na političku filozofiju, etiku (uključujući prava životinja) i feminizam. Dobar dio njenog rada usmjeren je na nejednaku slobodu i priliku za žene, što je čini značajnom feministkinjom. Nusbaum se oslanjala na drevnu rimsku i grčku filozofiju kako bi svojim argumentima, kao u svojim knjigama „The Fragility of Goodness: Luck and Ethics in Greek Tragedy and Philosophy „(1986) i „Cultivating Humanity“ (1997).
Ona je važan mislilac zbog toga što, na originalan način, premošćuje svjetove drevne filozofije, moderne psihologije i moderne političke teorije, pa je upravo u središtu modernog diskursa o politici dobrobiti i ulozi emocija u političkoj teoriji , a književnu kritiku integriše u modernu političku teoriju na način koji je takođe jedinstven. Kako Nusbaum tvrdi, helenistička filozofija je bila središnja za obrazovanje bilo koje kultivisane osobe u Evropi ili Sjevernoj Americi tako da je veliki dio nas pročitao neke Platonove ili Aristotelove spise, ili bar posredno upoznat s nekim od njih, ali, ipak, dodaje da smo istovremeno bili usmjereni i na rimske autore. Lukrecije, Seneka, Marko Aurelije i Ciceron iznad svega su bili autori koji su realno oblikovali razmišljanje o velikom dijelu javnog života ne samo u kontinentalnoj Evropi, nego i u Britaniji i Sjedinjenim Američkim Državama.
U vezi s stoicizmom, Nusbaum smatra da on zauzima važnu poziciju o ulozi prosuđivanja vrijednosti u emocijama, koja je sada snažno podržana psihološkim istraživanjima emocija, te ukazuje na konvergenciju stoičke filozofske analize i savremene psihološke analize koja se fokusira na ono što psiholozi nazivaju procjenama, odnosno procjenama i njihovoj ulozi u emocijama. Uzimajući u obzir stoičku neosjetljivost na kulturne varijacije emocija, ona je stava da je neophodno učiti iz antropologije da bi se formirao jedan neostoički pogled. Također, za razliku od stoika, danas zahvaljujući kumulativno većem broju provjerenih podataka znamo da obrazovanje emocija nužno zavisi od razvoja, dakle od načina na koji se emocije razvijaju od djetinjstva, kroz djetinstvo, u odrasloj dobi. Zbog, kako Nusbaum tvrdi, neophodno je oslanjati se na razvojnu psihologiju i psihoanalizu.
http://www.philosophyforlife.org/an-interview-with-martha-nussbaum/
https://www.newyorker.com/magazine/2016/07/25/martha-nussbaums-moral-philosophies
https://www.youtube.com/watch?v=tWfK1E4L–c
http://philosophy.uchicago.edu/faculty/nussbaum.html