Susan Haack odbranila je doktorsku disertaciju na Kembridžu 1972. godine, a trenutno je profesor prava i profesor filozofije na Univerzitetu u Majamiju. Njen rad može se prvenstveno opisati kao pragmatična filozofija, a pisala je o logici, filozofiji jezika, epistemologiji, metafizici, filozofiji prava, filozofiji nauke, feminizmu i književnosti.
Dok se njeni interesi i spisi kreću u različitim područjima filozofskih studija, Haack je vjerojatno najpoznatija po njenoj uticajnoj knjizi Evidence and Enquiry (1993) u kojoj je predstavila svoju epistemološku teoriju “utemeljenja”. Kroz tu ideju, Haack je primjenila vlastiti pragmatični pristup epistemologiji kako bi objasnila opravdavanje znanja, izbjegavši problem beskonačnog regresa, istovremeno izbjegavši problem cirkularnosti koja muči koherentizam. Većina njenih kasnijih radova se bavila odbranom nauke i naučnim istraživanjem protiv skepticizma i pogrešnih epistemologija, pri čemu je vjerska doktrina bila glavna preprijeka.
Evidence and Inquiry (Dokazi i upiti) (1993; 2. ed., 2009), ne samo da pružaju vrlo detaljne analize teškoća fundamentalizma i koherentizma, kao i zbunjujuće varijante epistemološkog naturalizma i pouzdanosti, uz kritiku Rortijevog antiepistemološkog vulgarnog pragmatizma, ali i, najvažnije, detaljni razvoj nove teorije, funderizma, intermedijera između tradicionalnih konkurenata. Ova nova teorija uspjeva kombinovati uvide iz fundamentalizma s uvidima iz koherentizma, izbjegavajući pogreške tih suparničkih teorija
Manifesto of a Passionate Moderate (Manifest strastvenog moderatora) (1998) uključuje neke radove kao odgovor na mnoge pozive autorici da komentariše feminističku epistemologiju, afirmativnu akciju, multikulturalnost itd., i druge koje je napisala kao odgovor na Rortijeve napore da otme oznaku “pragmatizam ” za promicanje kaleidoskopa vlastite anti-filozofske postmoderne mješavine.
Defending Science—Within Reason (2003) je djelo u kome Haack razvija izvorni pristup epistemologiji, kao i izvorni pristup filozofiji nauke: novo razumijevanje prirode i strukture dokaza u odnosu na naučne tvrdnje; novo razumijevanje temeljnih postupaka svih ozbiljnih empirijskih istraživača, a potom i preklapanja. U ovo djelo uključena su poglavlja o odnosu prirodnih i društvenih nauka, odnos nauke spram književnosti, religija i zakon. Ovaj naslov predstavlja godine promišljanja autorice o pitanjima o kognitivnim sposobnostima i ograničenjima ljudskih bića, o odnosima uma i svijeta.
U radovima Susan Haack vidi se uticaj klasičnih pragmatičara –Peirce, James, Dewey, Mead. Djela kao što su “On Legal Pragmatism” (2005) i „The Pluralistic Universe of Law” pomogla su početak održivog razvoja i realno razumijevanje pravnih sistema, njihovih funkcija i njihove evolucije. Ovi različiti trans-disciplinarni napori predstavljaju rad na pitanjima u kojima se filozofija blisko bavi pitanjima od interesa za sve promišljene građane.