Dosadašnju tezu da hrvati žele svoju federalnu jedinicu koja je periodično ponavljana u slučajevima kada su im bila ugrožavana prava na legitimne prestavnike, zadnjih dana je uveliko prisutna i u političkim krugovima te dobila i medijsku širinu. Kolika je ozbiljnost u ovoj incijativi biće jasnija poslije usvajanja Rezolucije o BiH od strane Evropskog parlamenta, te sfere interesa globalnih sila.
Da bi provođenje mogućih reformi u stvarnosti se odrazilo i na život građana slažu se svi, te da bi ovo pitanje zahtjevalo i široki društveni koncenzus o čemu nije moguće govoriti u današnje vrijeme kada sva tri naroda imaju drugačiju percepciju budućnosti BiH, najbrži primjer je Ustavni sud BiH, o čemu postoji volja dva naroda da se iz njegovog funkcionisanja konačno odstrane stranci. Što bi i značilo povratak dijela suvereniteta.
Oblici uređenja federalnih jedinica su razni, zavisno ko ih predlaže. Za Srbe je najlogičniji odabir da je to unutrašnjo pitanje Federacije BiH, te da u okviru tih granica treba i odrediti granice nove federalne jedinice, što bi značilo da Republika Srpska postaje veći entitet. Dok se iz Sarajeva može čuti da nikakva nova federalizacija ne dolazi u obzir, ili da treća opcija da se vrši nova teritorijalna podjela u čitavoj BiH koja bi značila i novo teritorijalno organizovanje Republike Srpske.
Posebno pitanje u okviru srpskog nacionalnog korpusa treba postaviti, da li bi sa tom organizacijom više dobili ili izgubili, ako se primjeni koncept većinskog naroda u opštini kao osnovnoj organizacionoj jedinici (koji bi rado prihvatile 4 krajiške opštine u FBiH sa većinskim srpskim stanovništvom, ili neke druge u RS-u), koliko se gubi prirodnog bogastva i drugi parametri koji su uzimani u obzir i u Dejtonu. Osim toga isti princip će odrediti i drugi konstutivni narodi. Po okončanju ovog procesa, trebaće odrediti i novo ustrojstvo BiH, koje bi bilo u smislu konfederacije da bi se onemogućilo preglasavanje jednog naroda, te da donošenju neke Odluke bitne za sve jedinice, prethodi davanje saglasnosti od istih.
Šta možemo prepisati iz istorije za ovakve situacije, preglasavanje jednog naroda nikad nije dobro, a reakciju na pokušaj centralizacije nam je već vidljiva, i da li možemo zadržati ovakvo stanje samo zahvaljujući stranim predstavnicima. Rješenje je prosto pokrenuti čitav blok pregovora konstutivnih naroda sa ciljem jačanja ekonomije, i postizanjem koncezusa o čitavim serijama pitanja. Ovakvo stanje u državi koja preživljava isključivo zahvaljujući kreditima, pogoduje samo stranim centrima moći, a koji je naš interes treba se svako zamisliti?!