Kao Židov ‘41.
Između sječiva zloslutna oka
I
Estetike starih pisama glagoljaša
Fukoovim klatnom
Ganjam varijabilu balansa
Negdje između osude nevinih namjera
I
Procjepa vremena
Već 20 i kusur godina
Što ječi oko svoje ose
Kao dokaz da se ovo zlo
Od Zemlje vrti gradeći
Sebi pokolje
Gromkim glasom Propagande,
Doktore Mabuse,
Vičući:“Selling your soul! Never look back!“
Stara žrtva porađa novi genocid
Povoj najezde otrova
Uzdignutom svastikom priziva
Kristallnacht da pali sve pred sobom
Doktore Mabuse
Nastojanje svake kratkoročnosti
U takvoj poziciji vremena bilo bi
Opstojanje kradući svoju sjenu
Promišljenim korakom od jednog
Progona do drugog
Tamneći se u mraku zagaslih zvijezda
Pogroma odabranih sa trakama
Što buše sebi zid geta za malo svježeg zraka
Kada im se koža ukoči od separatizma
Inih, potonjih i skorijih
Zloslutnika, stvoritelja novih
Tamnih vilajeta što ne poznaju rodnu grudu
Iznjedrenih iz perivoja neprohujale prošlosti
Sa mirisom Kristallnacht pepela čime se
Njihovo današnje lice maže kao kozmetika
Svakog zla u koje se uz malo dobra dodaje voda
Mirisna kao sveta im, nikad dokona da ledi krv u žilama
Stara žrtva porađa novi genocid i mimo rata
Bušeći rupe u zidovima vlastitih lobanja
Praveći od njih nisku relikvija zločincu
Za krunicu da se za njih moli
Nudeći im vječno počivališe
U njihovim glavama jer
Zločinac nikada ne gleda unazad
Doktore Mabuse!