Žrtvovanja Milorade, u pravu si. Srpski borci su žrtvovani da bi ti i tebi slični danas imali sve.
Srpski ranjenici su žrtvovani da bi Sonja Karadžić išla helikopterom u šoping.
Srpski borci su napuštali osvojene teritorije da bi Radovan uzeo Alijine pare.
Srpski koridori su zatvarani da bi Krajišnik dizao cijenu goriva.
Srpske borci su sačuvali firme da bi ih nakon rata otpustili kao tehnološki višak.
Srpski borci su žrtvovani da bi se sačuvala teritorija za neometan šverc cigara Milorade.
Srpski borci nemaju para da odu na more, a neki koji su ih veličali (kao ti danas) su morsku vodu cisternama dovozili u bazene pred svojim vilama u BL.
Srpski borci su žrtvovani da bi se moglo pričati o njima za vrijeme kakvih proslava.
Žrtvovani su da bi mogli ponizno da vas posmatraju jer vama, oligarsima, nije dovoljno što ste se obogatili na račun tuđe nesreće.
Vi želite da osjetite nadmoć nad ubogim pukom, njihove molećljive poglede, njihov strah…
Srbi su (htjeli mi to ili ne) ratnički narod koji kroz istoriji gotovo nikada nije imao vijek mira.
Ipak, hiljade "Gvozdenih pukova" osakaćenih, istraumiranih i osiromašenih ratnika iz starih ratova, i povrh svega, bilo je ponosno na dane kada su se borili i izborili.
Ratnici iz devedesetih Milorade proklinju dan kada su uzeli pušku, kada su sa gađenjem gledali dezertere koji im danas određuju sudbinu.