Sam uvod ove uvodne sveske sadrži paragraf koji se zove “Smutnje i smetnje” i u njemu dio u kojem se negiraju zločini na Markalama, Tuzlanskoj kapiji, red za hljeb i oni su jasno ocijenjeni kao “njihovi zločini”
Ovo je sporan pasus:
“Nije bilo lako Srpskoj – ni u ratu ni u godinama mira. Za vrijeme rata bjesomučna muslimanska propaganda i lažne priče o ubijanju, silovanjima, agresiji, genocidu, etničkom čišćenju i sve to samo protiv muslimanskog naroda, što je nastavljeno i svih ovih 27 godina nakon okončanja borbenih dejstava. U ratu svih strana – jedni protiv drugih, a muslimana još i međusobno u Zapadnoj Krajini, žrtava je bilo među svima, blizu proporcionalnom sastavu stanovništva. U vrijeme rata muslimanska strana koja je izazvala rat u BiH, ubijala je i vlastiti narod da bi to prikazivala kao žrtve koje su pripisivali srpskoj strani: Markale, Tuzlanska kapija, red za hljeb u Sarajevu su njihovi zločini. Za muslimansku stranu Srbi su bili i ostali “ratni zločinci”, kako i danas piše na tabli obnovljene Vijećnice u Sarajevu”
Ono što jeste “zanimljivo” jeste da u tom pasusu, koji se bavi tematikom prošlosti devedesetih, nema eksplicitnog spominjanja genocida u Srebrenici, već se samo u pasusu iznad gore pomenutog pod nazivom “Muslimanska predratna projekcija i plan za islamsku državu” navodi da su u “maju 1992. godine, na sjednici Predsjedništva BiH u Sarajevu (bez srpskih predstavnika) Alija i društvo su zaključili da Srbe treba optužiti za agresiju, genocid, etničko čišćenje. Poslije su u isti koš strpali i Hrvatke, prišivajući im naziv UZP po presudi hrvatskim prvacima Prliću i ostalim”.
Najveći dio knjižice posvećen je “izdajničkoj opoziciji”.
Poglavlja nose znakovite i ne previše domišljate naslove: “SDA, SDS i PDP na istom zadatku”, “Ivanićeva prijateljstva”, “Udruživanje PDP-a i NATO pakta”, “Udruženi zločinački poduhvat protiv Srpske – Političko Sarajevo, PDP i SDS i Kristijan Šmit na istom zadatku”, “PDP na zadatku rušenja Republike Srpske”, “Jelena Trivić predvodnik napada na srpske institucije ( srpske institucije ili institucije Srpske ??)
Brošura se bavi i “napadima na policiju i MUP Republike Srpske” (!?) i protestima Pravda za Davida, koji su okarakterisani kao “navodno traženje krivaca za smrt mladića Davida Dragičevića.
“U stvari to je bilo u funkciji napada na institucije Srpske, a posebno na Ministarstvo unutrašnjih poslova i Pliciju Republike Srpske. Ono što je tada izgovarano na Trgu Krajine – “kako pripadnici Policije otimaju i ubijaju djecu” bilo je skuvanu “zajedničkoj kuhinji” PDP-a i zapadnih obavještajnih službi.
Ali već u pasusu ispod brošura “konkretizuje gornji opis” pa se između ostalog navodi da su “roditelji stradalog Davida Dragičevića kasno shvatili da su PDP-u i SDS-u poslužili za harangu protiv institucija Srpske, za slanje nereda i haosa u Banjaluci, za sprečavanje mirnog života građana Banja Luke”
nakon toga slijede pasusi posvećeni zdrastvenim temama odnosno ono što autori nazivaju “Lažna afera kiseonik” pa se tako tvrdi da ova “afera” predstavlja težak napad na zdravstveni “napad na zdravstveni sistem” a da su glavni akteri DraškO Stanivuković i Aleksandar Zolak, direktor Agencije za medicinska sredstva BiH, a d aje Kristijan Šmit, inače poznat kao K.Šmit u brošuri “Zolakov pomagač u rušenju zdravstvenog sistema Srpske”.
A da bi narod progledao jer opozicija ne nudi ništa osim “lažnog patriotizma” i “izdaje Republike Srpske” kroz šurovanje sa mrskim strancima, SNSD na posljednjim stranicama nudi njihova prijateljstva, sa Putinom, Lavrovom, Viktorom Orbanom i Predsjednikom Kine Si Đin Pinom, kao i drugovanje sa Aleksandrom Vučićem i patrijarhom Porfirijem.
“Svaka ptica svome jatu leti” stoji uz opis fotografija Jelene Trivić sa Kristijanom Šmitom, odnosno Milorada Dodikom sa Vladimirom Putinom. Lideri opozicije Borenović i Šarović uslikani su sa Gabrijelom Eskobarom.
Na samom kraju brošure predstavlja se i istina o “tenkovima SFOR-a” odnosno opis izbora Vlade Republike Srpske 18.1.1998. godine tvrdeći da s eradi o bjesomučnoj laži.
Posljednja strana brošure nudi pasus “Sloboda i Mir”, koji su preduslovi za razvoj, a njihov program jesu njihovi rezultati. U to ime nakon izbora čekaju nas : veće plate i penzije, izgradnja puteva, bolnica, škola i vrtića, hrana (???) i energija te saradnja sa svima koji poštuju Republiku Srpsku.
Ova brošura-pamflet nigdje ne sadrži podatke o izdavaču, o tiražu, niti o ostalim pojedinostima u vezi sa izdavanjem. Na samim koricama stoji izborni slogan SNSD-a za ovogodišnje izbore Jer volimo Srpsku uz logo partije SNSD Milorad Dodik.