Više od 1.000 kontejnera s nuklearnim otpadom locirano je na dnu sjevernog Atlantika, gdje su ih razne zemlje bacale decenijama, do zabrane 1993. godine.
Međunarodni tim naučnika locirao je više od 1.000 kontejnera s nuklearnim otpadom bačenih u sjevernom Atlantiku pre nekoliko decenija, a ukupno je najmanje 200.000 kontejnera bačeno u te okeanske vode do 1993. godine, rekao je u petak portparol francuskog istraživačkog centra CNRS.
Sredinom juna naučnici su isplovili iz luke Brest brodom L'Atlante kako bi pretražili zapadni Atlantik i, tokom četvoronedeljne ekspedicije, pronašli lokacije nuklearnog otpada i utvrdili uticaj na ekosistem.
Razne zemlje su bacale nuklearni otpad u ove vode između 1950. i 1990. godine. Dubina mora i udaljenost od kopna i ljudskih aktivnosti smatrani su idealnim uslovima za odlaganje industrijskog i laboratorijskog otpada na području Atlantika gdje se morsko dno, ako ništa drugo, činilo geološki stabilno.
Odlaganje nuklearnog otpada u more zabranjeno je 1993. godine, ali do tada je najmanje 200.000 kontejnera bačeno u vode sjevernog Atlantika. Tačna lokacija je još uvijek nepoznata, stanje kontejnera je nepoznato, niti da li su samo razbacani ili bačeni na gomilu. Tim od 21 člana pretražuje područje za koje se smatra da sadrži polovinu otpada, a cilj istraživača je da mapiraju kontejnere i uzmu uzorke vode, morskog dna i morske faune. Kontejneri sa otpadom, na dubini između 3.000 i 5.000 metara.
U ovom zadatku im pomaže autonomno podmorsko vozilo UlyX sa 3D kamerom i sonarnim sistemom. Patrik Šardon, rukovodilac projekta za praćenje lokacija sa nuklearnim otpadom u okeanu (NODSSUM), vjeruje da će radioaktivnost iz većine otpada nestati nakon 400 godina.
Rezervoari su projektovani da izdrže pritisak na toj dubini, ali ne mogu potpuno sprečiti radijaciju koja je možda u međuvremenu procurila, rekao je Šardon.