Džonatan A. pozira ispred luksuznih nemačkih automobila ili oko sebe baca novčanice – to se vidi na društvenim mrežama, na snimcima nastalim u Nigeriji.
Međutim, u Dortmundu gospodin prima socijalnu pomoć. I to ne samo on: nemačka država plaća izdržavanje njegovo za 24 njegove dece – odnosno dece koju je on priznao. Majke su uglavnom iz Nigerije, zemlje porekla Džonatana A.
Pošto je on nemački građanin, deca koju je priznao, njihove majke i drugi rođaci – automatski imaju pravo boravka u Nemačkoj. Za sada su tu 94 osobe, piše Dojče vele.
Novinari nemačkog javnog servisa ARD su došli do podatka da „samo Džonatan A. prouzrokuje troškove socijalnog osiguranja znatno veće od 1,5 miliona evra godišnje“.
Lažno očinstvo zbog rupe u zakonu
Priča Džonatana A. smatra se primerom zloupotrebe priznanja očinstva, koja je, zbog rupe u zakonu, lako moguća.
Stručnjaci procenjuju da je poslednjih godina bilo na desetine hiljada slučajeva, ali podaci su oskudni. Imigracionim vlastima matične službe, kancelarije za zaštitu mladih i konzularni službenici u ambasadama prijavljuju samo određene sumnjive slučajeve.
Pošto u Nemačkoj ne postoji centralne matične knjige iz razloga zaštite podataka, oni ne mogu da vide koliko je dece neko već priznao. To mogu samo imigracione vlasti. A većinu očinstava overavaju notari.
Priznanje očinstva nije krivično delo
Aksel Bošamer iz imigracionog organa vlade okruga Arnsberg pretpostavlja da je broj neprijavljenih slučajeva visok. Prema Bošamerovim rečima, u Severnoj Rajni-Vestfaliji se povećava broj sumnjivih slučajeva lažnog očinstva za decu rođenu od majki iz zapadnoafričkih zemalja i zemalja zapadnog Balkana.
U slučaju Džonatana A., on smatra da je u pitanju „sistematska zloupotreba priznanja očinstva“.
„Lažno očinstvo je omogućavanje ljudima koji zapravo nemaju izgleda na boravak u Nemačkoj, da ipak ovde ostanu. Ovi ljudi su spremni da plate novac za to, obično osobi koja preuzme fiktivno očinstvo.“
A priznanje očinstva nije krivično delo.
Beskućnici kao lažni očevi
Vlastima retko polazi za rukom da iza toga otkriju kriminalni poslovni model. Berlinsko javno tužilaštvo trenutno podiže optužnicu protiv desetočlane bande ljudi vijetnamskog porekla „zbog lažnih brakova i priznanja očinstva“.
Navodno su ugovorili priznavanje očinstva za najmanje dvadesetoro dece majki iz Vijetnama kako bi za njih uspeli da dobiju boravišnu dozvolu u Nemačkoj.
Zauzvrat su nemačkim „očevima“, mahom beskućnicima isplatili novac na ruke između 500 i 1.500 evra a od majki iz Vijetnama naplatili do 35.000 evra, navodi istražni javni tužilac Frank Pole.
Javni tužilac to vidi kao „pojavu u okruženju vijetnamskih državljana ili nemačkih državljana vijetnamskog porekla“ u Berlinu sa svojom velikom vijetnamskom zajednicom. Čest je slučaj da Vijetnamke ciljano dolaze u Berlin „da legalizuju svoje pravo boravka ovde, a zatim se presele u druge pokrajine“.
Priznanje se više ne može poništiti
U pokrajini Severnoj Rajni-Vestfaliji, vlasti pretpostavljaju da većina ljudi koji su stekli trajno pravo da ostanu kao rezultat zloupotrebe očinstva primaju dugoročno socijalnu pomoć i druge beneficije socijalnog osiguranja.
Prošle godine, na zahtev ministara unutrašnjih poslova pokrajina, savezna vlada je trebalo da predstavi nacrt zakona o prilagođavanju važećeg zakona o priznanju očinstva. Godinama su se zalagali, zajedno sa ministrima pravde pokrajina, da preventivno spreče zloupotrebe.
Jer, kada se izvrši priznanje očinstva, ono ostaje na snazi u svakom slučaju. Kada je dete priznato od oca Nemca, to se ne može poništiti.
Gotovo da nema inspekcija
Harald Dering, dugogodišnji bivši sudija Saveznog upravnog suda u oblasti imigracionog prava, vidi zakonsku rupu kao „neadekvatnu regulativu“ koja se „retko dešava“. Čak i ako otac ne bi tvrdio da je imao vezu sa ženom, mogao je da prizna očinstvo. To bi stoga trebalo da se promeni, smatra Dering.
Vlada NRW države predstavila je sopstveni nacrt zakona 2017. koji je kasnije propao u Bundesratu. To je, između ostalog, podrazumevalo obavezne kontrole imigracionih organa u slučajevima u kojima je pravo na boravak majke legalizovano potvrđivanjem očinstva.
Savezno ministarstvo unutrašnjih poslova je 2017. „broj slučajeva zloupotreba procenilo na srednji četvorocifreni broj“. Kada se to pretvori u brojke, „godišnji teret poreskih obveznika na nivou cele zemlje“ iznosi preko 150 miliona evra. Aktuelnije brojke nisu dostupne.
Pokazalo se da je Džonatan A. za mesec dana primio državnu pomoć u iznosu preko 22.500 evra. Grupa nadležnih u Esenu još nije uspela da otkrije koliko je on ukupno dobio iz državne kase. Razlog – zaštita podataka.
U međuvremenu, Džonatan A, navodno otac 24 dece, već je podneo zahtev za još dva priznanja očinstva.