Prve krmače stigle su krajem septembra u glomaznu nebodericu od 26 katova koja se uzdiže iznad ruralnog sela u središnjoj Kini, piše New York Times. Ženke svinja odvožene su na desetine odjednom u industrijskim liftovima na više spratove gdje su svinje boravile od osjemenjivanja do zrelosti.
To je svinjogojstvo u Kini, gdje je malo poljoprivrednog zemljišta, proizvodnja hrane zaostaje, a ponuda svinjskog mesa je strateški imperativ.
Unutar zgrade, koja podseća na monolitne stambene blokove viđene širom Kine i visoke kao londonska kula u kojoj se nalazi Big Ben, uniformisani tehničari prate svinje kamerama visoke rezolucije u komandnom centru sličnom NASA-i. Svaki sprat funkcioniše kao samostalna farma za različite faze života mladih svinja: prostor za steone svinje, prostorija za prasenje, mesta za dojenje i prostor za tov svinja.
Hrana se transportnom trakom prenosi do gornjeg sprata, gde se sakuplja u džinovske rezervoare koji isporučuju više od milion funti hrane dnevno na spratove ispod kroz visokotehnološka korita za hranjenje koja automatski daju obrok svinjama na osnovu njihove faze života, težine i zdravlje.
Zgrada, na periferiji Edžoua, grada na južnoj obali reke Jangce, hvaljena je kao najveća samostojeća farma svinja na svetu, a uskoro će biti otvorena druga, identična visoka zgrada za svinje. Prva farma počela je sa radom u oktobru, a kada obe zgrade ove godine dostignu puni kapacitet, očekuje se da će uzgajati 1,2 miliona svinja godišnje.
Cijene svinjskog mesa su više nego u drugim velikim zemljama u kojima je uzgoj svinja odavno postao industrijska. U poslednjih nekoliko godina, desetine drugih mamutskih industrijalizovanih farmi svinja su se pojavile širom Kine kao deo napora Pekinga da zatvori taj jaz.
U fabrici za svinje sa radi s preciznošću koja se zahtjeva od proizvodne linije za iPhone. Čak se i svinjski izmet mjeri, sakuplja.
Otprilike jedna četvrtina hrane će izaći kao suvi izmet koji se može pretvoriti u metan za proizvodnju električne energije.
Šest decenija nakon što je glad ubila desetine miliona njenih ljudi, Kina i dalje zaostaje za većinom razvijenog sveta kada je u pitanju efikasna proizvodnja hrane. Kina je najveći uvoznik poljoprivrednih dobara, uključujući više od polovine svetske soje, uglavnom za stočnu hranu. Ima oko 10 procenata obradive zemlje na planeti za oko 20 procenata svetske populacije.