Koristeći najnovije podatke sa svemirskog teleskopa Džejms Veb, astronomi su došli do zapanjujuće hipoteze: naš univerzum bi mogao biti unutar kolosalne crne rupe.
Ovaj koncept, koji djeluje gotovo kao naučna fantastika, izazvao je talas šoka, znatiželje i panike u globalnoj naučnoj zajednici, jer stavlja pod znak pitanja dosadašnje kosmološke modele.
Tim istraživača sa Univerziteta Kanzas analizirao je rotacije 263 drevne galaksije, neke stare čak 300 miliona godina nakon Velikog praska. Zahvaljujući teleskopu, otkriveno je da oko 60% posmatranih galaksija rotira u smjeru kazaljke na satu, što je suprotno prethodnim pretpostavkama da su te rotacije slučajne.
Ova neočekivana pravilnost mogla bi da ukazuje na dublji, dosad neprepoznat kosmički red. Takva struktura sugeriše mogućnost zajedničkog porijekla ili spoljnog uticaja, koji bi mogli da oblikuju ponašanje galaksija širom univerzuma.
Teorija crne rupe: Sveobuhvatna gravitaciona zamka?
Najprovokativnija teorija koja proističe iz ovog istraživanja jeste da se univerzum možda nalazi unutar crne rupe. Ako bi ovo bilo tačno, tada bi uočeni zajednički smjer rotacije mogao biti rezultat djelovanja gravitacionog okvira unutar crne rupe, zakrivljenja prostor-vrijeme koje usmjerava materiju i energiju u specifičnim pravcima.
To bi značilo da se zakoni fizike, koje smatramo univerzalnim, ponašaju drugačije unutar ovakve strukture. I vrijeme i prostor mogli bi funkcionisati po pravilima svojstvenim horizontu događaja, otvarajući vrata za potpuno nove modele kosmosa, porijekla i kraja univerzuma.
Ili je ipak sve optička varka?
Postoji i skeptičniji pogled: da je sve možda posljedica opservacione pristrasnosti, konkretno Doplerovog efekta, koji može da izobliči način na koji tumačimo kretanje galaksija.
Ako je ovo tačno, tada bi rotaciona “pravilnost” mogla biti instrumentalna greška, a ne kosmički zakon. To znači da Džejms Veb mora biti dodatno kalibrisan kako bi se potvrdila (ili opovrgla) ova nevjerovatna hipoteza.
Ako se pokaže da zaista živimo unutar crne rupe, to bi značilo potpuni zaokret u modernoj kosmologiji. Standardni modeli Velikog praska, širenja univerzuma i prirode gravitacije morali bi da budu prilagođeni novom pogledu, gde je univerzum zatvoreni sistem unutar masivne gravitacione šupljine, piše “Rud Baget”, prenosi “Benčmark”.
To takođe vraća u fokus pitanje našeg mjesta u svemiru, uz filozofska i egzistencijalna pitanja: da li je cijelio naš univerzum samo djelić nečega mnogo većeg?