Na sajtu Ministarstva građevinarstva Srbije objavljuju se dokumenti u vezi sa rekonstrukcijom Željezničke stanice u Novom Sadu.
Kako piše Nova ekonomija, kineske kompanije kao izvođači radova na rekonstrukciji Željezničke stanice u Novom Sadu, tvrdile su u junu, neposredno prije otvaranja rekonstruisane stanice, prilikom predaje zahtjeva za primopredaju krila B, da su “završili radove neophodne za bezbjedno kretanje putnika”. Ovo je kasnije potvrdila i komisija koju je formirala “Infrastruktura železnice Srbije”.
U jednom od više desetina dokumenata, koliko ih je u trenutku pisanja ovog teksta objavljeno, a koji je upućen Infrastrukturi železnice Srbije i firmi koja je vršila nadzor, Utiberu, izvođač radova, konzorcijum kineskih kompanija CRIC i CCCC, navodi da je “završio radove koji su neophodni za bezbjedno kretanje putnika u vestibilu (predvorju stanice, prim. ur.) krila B stanične zgrade Novi Sad”.
Kineske kompanije podnijele su zahtjev “Infrastrukturi železnice” za interni prijem, nakon kojeg je predviđeno omogućavanje putnicima da koriste vestibul. U vestibul se ulazilo kroz glavni ulaz, prolaskom ispod nadstrešnice.
“S obzirom da je prebacivanje putnika u vestibul krila B uslov za početak radova na parternom uređenju ispod krila A, najljubaznije molimo Nadzornog organa za potvrdu da se može izvršiti interni prijem i Investitora da interni prijem izvrši najkasnije do petka, 14.06.2024, kako dinamika izvođenja radova za stanicu Novi Sad ne bi bila ugrožena”, navodi se u dokumentu koji je potpisao Ći Fengžan, predstavnik Konzorcijuma CRIC & CCCC.
Infrastruktura železnice Srbije i Utiber, kao investitor i nadzor, odobrili su zahtjev za interni prijem krila B.
Infrastruktura je donijela rješenje o formiranju komisije za interni prijem krila B. Komisiju čine Luka Božić (Sektor za investicije, predsjednik komisije), Aleksandar Kostić (Sektor za investicije, zamjenik predsjednika), Veselin Simović (šef Sekcije Novi Sad), Zoran Šćepanović (pomoćnik šefa deonice ETP Novi Sad), Žarko Simović (Srbijavoz) i Predrag Predojević (Srbijavoz).
Komisija koju je formirala Infrastruktura obavila je 14. juna pregled vestibula krila B, ispred kojeg je bila nadstrešnica koja se obrušila 1. novembra, i tom prilikom je utvrdila da su utvrđeni nedostaci “manje prirode” i da je rok za njihovo otklanjanje sedam dana.
Kineske kompanije saopštile su potom da su nedostaci otklonjeni. Dostavile su i spisak izvršenih radova. Ni u zamjerkama Komisije ni u kasnijem spisku izvršenih radova nigdje se ne spominje nadstrešnica.
Inspekcijski nadzor koji je podnesen 8. novembra, nedjelju dana nakon pada nadstrešnice, navodi da su utvrđene nezakonitosti. Prva se odnosi na to da nisu preduzete mjere radi sprečavanja ili otklanjanja neposredne opasnosti po život ili zdravlje ljudi i bezbednost.
Druga nezakonitost je ta da nije vršena kontrola i provjera kvaliteta izvođenja svih vrsta radova i primjena propisa, standarda i tehničkih normativa.
Ovim inspekcijskim nadzorom je zabranjeno korišćenje dijela stanične zgrade sve dok se ne otklone nedostaci koji predstavljaju neposrednu opasnost po stabilnost, odnosno bezbednost objekta.
“Mera zabrane korišćenja dijela objekta naložena je, jer je na objektu koji se gradi ugrožena statička stabilnost objekta, urušavanjem dijela objekta – betonske nadstrešnice na južnoj fasadi krila B, koji kao takav predstavlja neposrednu opasnost po stabilnost, odnosno bezbjednost objekta i njegove okoline i život i zdravlje ljudi”, navodi se.
Investitoru, odnosno Infrastrukturi železnice Srbije, naređeno je da provjeri statičku stabilnost objekta, a rok za to postupanje je već istekao.
Usljed obrušavanja nadstrešnice Željezničke stanice u Novom Sadu nastradalo je 15 osoba, dok su još dvije osobe u teškom stanju. Stanična zgrada je bila rekonstruisana u posljednje tri godine, a čak dva puta je svečano otvarana.
Predstavnici vlasti su odmah nakon pada nadstrešnice tvrdili da samo taj dio zgrade izgrađene 1964. godine nije rekonstruisan. Pokazalo se vrlo brzo da su lagali i da su se radovi izvodili i na nadstrešnici.
Događaji koji su uslijedili, od privođenja osumnjičenih i puštanja na slobodu, poput bivšeg ministra Gorana Vesića, rezultirali su nizom protesta, blokada, te akcijama solidarnosti poput 15 minuta tišine. Sve to je dovelo i do blokade univerziteta u Srbiji, a objavljivanje dokumentacije je jedan od zahtjeva studenata koji su blokirali fakultete.