Nakon primljene druge doze, kao i kod prve doze, nisam imao nikakve nuspojave. Minimalna bol u ruci. Ostalo ništa.
Stručnjaci govore konstantno jedno te isto - rizik od komplikacija uzrokovanih korona virusom višestruko premašuju rizike od neželjenih posljedica nakon primljene vakcine.
A rizik u posljedicama nakon primljene adenovirusne vakcine - konkretno AstraZeneke izgleda ovako:
Problem tromboze se javlja kod jedne osobe na svakih 100-150 000 hiljada vakcinisanih (diplomirana biohemičarka Marijana Mijatović za BUKU) i rizik je mnogo manji od rizika izazvanog virusom koji dovodi do sistemskog zgrušnjavanja krvi pri čemu dolazi do odumiranja organa.
Nakon primljene druge doze odlučio sam opet da provjerim antitijela. Korona virus sam dosad uspješno izbjegavao, iako sam bio konstantno izložen, a sve vrijeme držao sam se osnovnih preporuka - zatvoreni prostor-maska-higijena, otvoreni prostor sa mnogo ljudi - maska-osnovna higijena.
Nakon prve doze nivo antitijela bio je 961,7. To je bilo 11.5.2021. godine
Drugi test na antitijela uradio sam 31.8.2021. Dakle,dva mjeseca i devet dana nakon primljene druge doze AZ vakcine.
Rezultat 31.8.2021 - 654,2.
Kako sam uspio saznati, ovo je još uvijek solidan rezultat i dobar nivo zaštite a koji je, kao i kod prve doze, iznad referentne vrijednosti, iako su antitijela "pala". Istovremeno to znači da mi ne treba velika doza da steknem imunitet, što je dobra stvar.
Kako funkcioniše AstraZeneka?
"Genetički materijal virusa je smješten u adenovirusu koji se dobija genetskim inženjeringom. Na ovaj način virus ulazi u ćeliju, dolazi do nukleusa i ubacuje u njega samo jedan gen odnosno mali dio svog genetskog materijala. Na osnovu ovog gena ćelija dalje proizvodi molekule iRNK (informacione) koji se zajedno sa našim humanim iRNK izbacuje iz jedra u citoplazmu, a virusni gen biva uništen od strane naših enzima. Ovakva virusna iRNK se dalje prevodi (translacijom) u jedan protein koji se naziva S protein i koji ima ključnu ulogu u vezivanju virusa za ljudske ćelije. Grupa antigen vezujućih ćelija (APC) opsonizuje (najčešće) antigen i prezentuje ga dalje T pomoćnim ćelijama koje dalje mogu da aktiviraju B ćelije koje proizvode antitijela na ovaj antigen (protein) ili da djeluju kao citotoksične ćelije koje imaju sposobnost da direktno unište inficiranu ćeliju. Na ovaj način organizam pravi antitijela specifična na S protein i kad dođe do infekcije virusom antitijela će prepoznati ovaj protein i uništiće ga." Ovo je o adenovirusnim vakcinama napisala za BUKU diplomirana biohemičarka Marijana Mijatović.
