Analiza koja je obuhvatila pacijente širom Amerike koji su primali dijalizu otkriva da je manje od 10% ljudi imalo antitela na koronavirus do jula 2020. godine, a kod manje od 10% onih sa antitelima to je dijagnostikovano testiranjem na antigen ili PCR testom.
Istraživači kažu da je ova reprezentativna populacija idealna za proučavanje opšteg širenja COVID-19 u SAD-u, jer se ovi pacijenti podvrgavaju mesečnom rutinskom vađenju krvi i imaju druge slične faktore rizika od koronavirusa, kao što su starost, da nisu belci i siromaštvo.
Da bi se kontrolisao virus treba da se da prioritet manjinama i ljudima koji žive u gusto naseljenim oblastima kako bi sprečili širenje među opštom populacijom.
Prva presečna, nacionalna analiza više od 28.000 pacijenata na dijalizi u SAD otkrila je da je manje od 10% odraslih osoba u SAD imalo antitela na COVID-19 od jula 2020. godine, a dijagnostikovano je manje od 10%.
Objavljena u časopisu Lancet, nova studija takođe pokazuje veće stope zaraze među etničkim manjinama i ljudima koji žive u urbanim područjima sa nižim prihodima i velikom gustinom – što ukazuje na potrebu za naporima u javnom zdravstvu da se prioritet da ovoj populaciji kako kako bi se sprečilo širenje u opštoj populaciji.
Istraživači sa Univerziteta Stenford objašnjavaju da pacijenti na dijalizi predstavljaju važnu populaciju za proučavanje opšte seroprevalencije koronavirusa. Ovi pacijenti već prolaze rutinske mesečne laboratorijske analize i predstavljaju faktore rizika slične zarazi sa COVID-19 kao i opšta populacija, uključujući starost, da nisu belci i siromaštvo.
Studija prati prethodna saznanja nedavnih studija seroprevalencije visoko pogođenih zemalja i regiona (npr. Vuhan, Kina i Španija), koje su pokazala da uprkos intenzivnom opterećenju resursima i povećanom mortaliteta, stope seroprevalencije na nivou stanovništva ostaju niske. Druge studije seroprevalencije američke populacije ograničene su na regionalna žarišta, poput Njujorka.
„Ova populacija pacijenata ne samo da je etnički i socio-ekonomski reprezentativna, već je i jedna od retkih grupa ljudi koja se može više puta testirati. Budući da je bubrežna bolest kvalifikovana za Mediker (zdravstveno osiguranje na federalnom nivou koje je dostupno svim državljanima i stalnim stanovnicima SAD), oni se ne suočavaju sa mnogim preprekama u pristupu nezi koje ograničavaju testiranje opšte populacije “, rekao je dr Šuči Anand, direktor Centra za tubulointersticijske bolesti bubrega na Univerzitetu Staenford i vodeći autor studije.
„Uspeli smo da utvrdimo – sa visokim nivoom preciznosti – razlike u seroprevalenciji među grupama pacijenata unutar i širom regiona Sjedinjenih Država, pružajući vrlo bogatu sliku prvog talasa pandemije, koja može nadam se da pomogne u informisanju strategija da zaustavi epidemiju koja naprediju ciljajući ranjive populacije “.
Studija pokazuje hitnu potrebu da se napori u javnom zdravstvu posvećeni kontroli COVID-19 nastave, sa više pažnje posvećene nekim od najrizičnijih zajednica koje su istraživači identifikovali: većinsko crnačko i hispansko stanovništvo, zajednice sa niskim prihodima i gusto naseljeno gradsko područje.
Nalazi su pokazali da su, u poređenju sa većinom nehispanske bele populacije, ljudi koji žive u pretežno crnim i latinoameričkim naseljima imali dva do četiri puta veću verovatnoću infekcije (stope infekcije COVID-19 bile su 11,3% do 16,3% u crnim i hispanskim zajednicama, u poređenju sa 4,8% u većini nehispanskog belog stanovništva), dok su siromašna područja imala dvostruko veću verovatnoću, a najgušće naseljena područja pokazala su 10 puta veću verovatnoću seropozitivnosti na SARS-CoV-2.
U studiji su istraživači testirali seroprevalenciju antitela na SARS-CoV-2 u slučajno odabranom reprezentativnom uzorku od 28.503 pacijenta kako bi pružili nacionalnu procenu izloženosti virusu tokom prvog talasa pandemije. Od populacije uzorka, 89% je testirano u prve dve nedelje jula. Uzorkovanje je bilo reprezentativno za američke pacijente na dijalizi raspoređene prema starosti, polu, rasi, etničkoj pripadnosti i regionu.
Pacijenti iz uzorka su iz 46 država i 1.013 američkih okruga.
Uzimajući u obzir eksterno potvrđenu osetljivost testa, seroprevalencija se kretala od 8,2% do 9,4% u populaciji uzorkovanih. Istraživači su procenili da je standardizovana seroprevalencija SARS-CoV-2 u populaciji SAD približno 9,3%.
Upoređivanjem podataka o seroprevalenciji iz njihove studije sa brojem slučajeva na 100.000 stanovnika sa Univerziteta Džons Hopkins, autori procenjuju da je dijagnostikovano 9,2% seropozitivnih pacijenata.
„Ovo istraživanje jasno potvrđuje da je uprkos visokim stopama koronavirusa u Sjedinjenim Državama, broj ljudi sa antitelima i dalje nizak i nismo se približili postizanju imuniteta krda. Dok se ne odobri efikasna vakcina, moramo osigurati mere prevencije za ugroženu populaciju“, rekla je autorka studije, dr. Džiuli Personet, profesor medicine na Univerzitetu Stenford
Nedeljnik
