Nasuprot tome, oni koji su se u velikoj mjeri sami brinuli o bolesnom supružniku osjećali su se usamljenije, piše The Guardian.
“Vidimo jasne nalaze da briga o unucima ima pozitivan
efekat, dok briga o bolesnom supružniku negativno utiče na usamljenost”,
rekla je Samia Akhter-Khan sa Kraljevskog koledža u Londonu.
Naučnici su pregledali 28 prethodnih studija koje su uključivale
191.652 ispitanika iz 21 zemlje starije od 50 godina kako bi analizirali
vezu između osjećanja usamljenosti i neplaćene njege.
Jedna
studija je pokazala da su oni stariji od 60 godina koji su se brinuli o
svojim unucima u prosjeku 12 sati nedjeljno, imali 60% manje šanse da se
osjećaju usamljeno od onih koji to nisu činili.
Istraživanja su
pokazala da volonterske aktivnosti utiču i na manji osjećaj
usamljenosti. Nasuprot tome, briga za bolesnog supružnika ili rođaka je
dosljedno povezana sa višim nivoima usamljenosti i izolacije. Autori
sugerišu da briga o partneru može izazvati osjećaj izolacije ako nema
podrške drugih članova porodice ili organizacije.
“Stariji ljudi imaju važnu ulogu u brizi i volontiranju”
Autori studije naglašavaju da postoji “veliki kontrast između različite
brige” i da je u nekim kontekstima to skupa i opterećujuća aktivnost,
dok je u drugim isplativa i značajna.
“Skloni smo da starije
ljude posmatramo kao korisnike nejge i kao trošak za društvo u smislu
penzija i zdravstvenih pitanja. Ali oni imaju važnu ulogu u pogledu
brige i volontiranja i prava su prednost za naše društvo,” Akhter –
rekla je Khan.
Index