U Udruženju književnika Srbije danas će, na 50. godišnjicu tragične smrti “princa srpskih pesnika” Branka Miljkovića, biti otkriven bareljef sa likom pesnika, rad vajara Nebojše Mitrića.
U prigodnom književnom programu učestvovaće Radomir Andrić, Slavomir Gvozdenović, Srba Ignjatović, Petar Pajić, Dragan Kolundžija, Slobodan Rakitić, Adam Puslojić, Miljurko Vukadinović, Milica Jeftimijević Lilić, Predrag Bogdanović Ci, Mirjana Kovačević i glumac Ljubivoje Tadić.
Branko Miljković rođen je 1934. u Nišu. Gimnaziju je završio u rodnom mestu, a potom je otišao u Beograd i studirao filozofiju.
Zbirku pesama “Uzalud je budim” napisao je 1957. godine, a usledila je pesnička knjiga “Smrću protiv smrti” koju je objavio s mladim crnogorskim pesnikom Branimirom Šćepanovićem.
Godine 1960. objavio je i knjige “Poreklo nade” i “Vatra i ništa”.
Iste godine napustio je Beograd i preselio se u Zagreb. Naredne godine objavio je izbor pesama “Krv koja svetli”, a zatim se, u trenucima razočaranja, odrekao svih knjiga koje je objavio.
Nesrećan u zagrebačkoj sredini koja ga je primila dosta hladno i s mnogo zavisti lutao je noću ulicama i opijao se. Jedne noći 1961. otišao je na periferiju grada, a sledećeg jutra našli su ga mrtvog u maksimirskoj šumi, obešenog o granu jednog stabla.
U njegovoj poeziji ogleda se uticaj francuskih simbolista Pola Valerija i Stefana Malarmea, kao i Heraklitove filozofije. Pored poezije, pisao je eseje i kritike i bavio se prevođenjem dela ruskih i francuskih pesnika.
Za zbirku “Vatra i ništa” dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda 1960. godine.