Drevne egipatske mumije mirišu na drvo, začine i imaju slatkasti miris, pokazuje prvo sistemsko istraživanje stručnjaka iz Ljubljane, Londona i Egipta u kojem je korišten i elektronski nos, saopštio je Fakultet za hemiju i hemijsku tehnologiju u Ljubljani.
Osim o mirisu mumija, istraživanje donosi i neke nove uvide u praksu mumifikacije u starom Egiptu, prenijela je agencija STA.
Istraživači su izmjerili i kvantifikovali supstance koje emituje devet mumija izloženih i sačuvanih u Egipatskom muzeju u Kairu, a tim stručnjaka obučenih za mirise je zatim opisao mirise prema njihovim mirisnim notama, intenzitetu i prijatnosti.
Glavni autor studije Matija Strlič, profesor na Hemijskom fakultetu u Ljubljani, rekao je da miris mumija već godinama izaziva veliko interesovanje stručne i šire javnosti, ali da do sada nije bila sprovedena nijedna kombinovana hemijska i senzorna studija.
“Revolucionarno istraživanje nam zaista pomaže da bolje planiramo konzervaciju i razumijemo drevne materijale za balsamovanje. Ono dodaje još jedan sloj podataka koji će obogatiti muzejske izložbe”, rekao je on.
Nalazi otvaraju nove mogućnosti za poboljšanje muzejske prezentacije mumija, jer su posjetioci mogli da dožive egipatsko naslijeđe i kroz miris.
Direktor Egipatskog muzeja Ali Abdelhalim, koji je i koautor studije, rekao je da identifikacija različitih tehnika i materijala mumifikacije daje uvid u period, mjesto i socio-ekonomski status mumificirane osobe.
Miris je bio ključan za stare Egipćane tokom procesa mumifikacije, jer su prijatni mirisi bili povezani sa tijelima božanstava i njihovom čistoćom.
Čak i danas, oko 5.000 godina kasnije, miris mumija se često opisuje kao prijatan, zbog smola i ulja četinara i drugih biljnih ulja i smola, kao i voskova koji su se koristili u procesu mumifikacije