U godini za nama, napustili su nas neki od najvećih velikana sa ovih prostora.
Iza njih je ostala velika praznina, ali su njihovi životi i karijere bili ispunjeni uspesima.
Zauvek će faliti svojim porodicama i svojoj publici.
Nebojša Glogovac, glumac
"Iza njega je ostala velika praznina u ukupnom umetničkom životu ovog kulturnog podneblja, u ansamblu Jugoslovenskog dramskog pozorišta, našem repertoaru…", navelo je Jugoslovensko dramsko pozorište na kraju godine.
Glogovac je bio poznat po brojnim ulogama na televiziji i u pozorištu za koje je dobio domaća i međunarodna priznanja.
Jedna od njegovih poslednjih uloga bila je u TV seriji "Nemanjići – Rađanje kraljevine" gde je tumačio je ulogu Vukana, najstarijeg sina Stefana Nemanje i u filmu "Južni vetar".
Igrao je i u serijiama "Ravna gora" gde je tumačio lik generala Dragoljuba Draže Mihailovića, "Porodično blago", "Moj rođak sa sela", "Vratiće se rode", "Vojna akademija"…
Neke od uloga koje će ostati upamćene su u ostvarenjima "Bure baruta", Nebeska udica", "Munje", "Kad porastem biću kengur", "Klopka", "Hadersfild", "Branio sam Mladu Bosnu", "Krugovi"…
Od 1996. godine bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta gde je odigrao niz zapaženih uloga, a među njima, kao najznačajnija, izdvaja se uloga Hamleta iz istoimene Šekspirove drame.
Mirko Alvirović, TV voditelj
Bio je autor i voditelj najgledanije o automobilizmu SAT koja se emituje na Radio-televiziji Srbije.
Mirko Alvirović je rođen u Drvaru.
Alvirović se bavio i temama iz oblasti turizma, a poseban akcenat stavljao je na bezbednost saobraćaja.
Gledaoci su prepoznali njegov trud i požrtvovanost. Njegove patrole do popularnih letovališta postale su važan izvor informacija za sve turiste.
Izveštavao je i sa najvećih svetskih salona automobila.
Predrag Bajčetić, profesor i reditelj
Generacije glumaca poteklih na Fakultetu dramskih umetnosti, pamtiće ga kao jednog od najvoljenijih profesora.
Tokom karijere bio je pomoćni reditelj u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, a zatim glavnim reditelj do 1965. godine.
Od 1964. godine bio je redovni profesor glume na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, gde su u njegovoj klasi studije glume završili Tanja Bošković, Gorica Popović, Jelica Sretenović, Gordan Kičić, Katarina Radivojević, Sloboda Mićalović, Elizabeta Đorđevska, Katarina Žutić, Bojana Maljević i mnogi drugi.
Radio je i u Norveškoj, gde je u Oslu povremeno držao seminare za studente glume i režirao u Pozorištu Vort u Moldeu.
Marijan Beneš, bokser
Bio je jedan od najboljih evropskih boksera svih vremena.
U karijeri je imao 299 mečeva, 272 završio je pobedom, izgubio 16, a 11 je završeno bez odluke.
Četiri puta je odbranio titulu prvaka Evrope, a na domaćoj sceni, u Bosni i Hercegovini i Jugoslaviji, bio je neprikosnoven.
Milena Dapčević, glumica
Ostvarila je uloge u filmovima i TV serijama: "Bakonja fra Brne", "Nevjera", "Gospođa ministarka", "Dnevnik Ane Frank", "Koštana", "Sve će to narod pozlatiti", "Bitka na Neretvi", "Pop Ćira i pop Spira" … Najmlađa generacija gledalaca pamtiće je po ulozi Doktorke u filmu "Boško Buha"…
Rođena u Despotovu 1930, Milena je diplomirala na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju, i ubrzo nakon diplomiranja snimila film koji će obeležiti njenu karijeru – "Anikina vremena", u režiji Vladimira Pogačića (1954).
Bila je supruga Peke Dapčevića, generala JNA.
Milena Dravić, glumica
Diva jugoslovenskog glumišta.
Ostvarila je uloge u preko sto filmskih ostvaranja, i brojne uloge u pozorištu i na televiziji.
Najpoznatije uloge ostvarila je u filmovima "Kozara", "Ljubavni život Budimira Trajkovića", "Rad na određeno vreme", "Moj tata na određeno vreme", "Sekula se opet ženi", "Nije lako sa muškarcima" i "Zona Zamfirova". Poznata je još i kao učiteljica iz kultne serije "Priče iz Nepričave", Vera iz "Policajca sa Petlovog brda", zatim kao Vukosava Petrović i Spomenka iz TV komedija Pozorište u kući i Lud, zbunjen, normalan.
Sa svojim trećim suprugom i kolegom Draganom Nikolićem je od 1972. do 1974. vodila popularni šou program Obraz uz obraz.
Dobitnica Nagrade za najbolju sporednu glumicu na Kanskom filmskom festivalu, specijalne nagrade "Zlatna ruža" na Filmskom festivalu u Veneciji, najprestižnijih srpskih nagrada Dobričin prsten i "Žanka Stokić" za celokupan doprinos jugoslovenskoj i srpskoj kinematografiji, nagrade "Joakim Vujić", nagrade "Pavle Vuisić" na Filmskim susretima u Nišu, četiri "Zlatna ćurana"na Danima komedije u Jagodini i čak rekordnih deset Zlatnih arena na Filmskom festivalu u Puli. Zbog toga je često smatraju najvećom zvezdom u istoriji srpske i jugoslovenske kinematografije.
Oliver Dragojević, muzičar
U muziku se zaljubio još kao dete kad mu je otac Marko poklonio usnu harmoniku.
Prvi nastup imao je na Splitskom festivalu sa 14 godina s pesmom "Baloni", a dve godine kasnije počeo je profesionalno da se bavi muzikom kao pevač i klavijaturista splitske grupe Batali.
Tokom svoje dugogodišnje karijere ostvario je niz uspeha, osvojio je tridesetak Porina u različitim kategorijama i jedan je od retkih hrvatskih muzičara koji se mogu pohvaliti nastupima u njujorškom Carnegie Hallu, londonskom Royal Albert Hallu, pariškoj Olympiji te Opera Houseu u Sidneju.
Predrag Ejdus, glumac
Izvanrednim ulogama ostavio je upečatljiv trag na polju umetnosti, a svojevremeno je rekao da ga želja za glumom nikada nije napuštala, čak ni u najtežim trenucima.
Ejdus je rođen 24. jula 1947. godine u Beogradu. Završio je 14. beogradsku gimnaziju, a diplomirao glumu 1972. godine na Akademiji za pozorište, film i televiziju u klasi profesora Milenka Maričića.
Bio je član amaterskog pozorišta "Dadov" od 1962. do 1968. godine, a član Drame Narodnog pozorišta u Beogradu postao je odmah nakon diplomiranja 1972. i tu je ostao do 1993. kada je sa Svetlanom Bojković i Predragom Mikijem Manojlovićem otišao iz pozorišta u znak protesta zbog dolaska Aleksandra Berčeka na mesto upravnika Narodnog pozorišta. Pre toga bio je vršilac dužnosti direktora Drame Narodnog pozorišta.
U Jugoslovensko dramsko pozorište prešao je 1993. Izabran je 2006. u zvanje redovnog profesora na Akademiji umetnosti. Bio je predsednik Udruženja dramskih umetnika Srbije od 1985. do 1989. godine.
Jelena Žigon, glumica
Snimila je više od 50 igranih i 15 televizijskih filmova među kojima se izdvajaju "Prvi građanin male varoši", "Moja strana sveta", "Jutro", "Divlje seme", "Sudar na paralelama", "Kapetan Leši".
U Australiji je snimila filmove "Obećana žena" i "The picture show man", a u seriji o Vinetu igrala je sa poznatim holivudskim glumcem Stjuartom Grendžerom.
Kod srpske publike najveću popularnost stekla je ulogom Jelene Todorović u seriji "Žikina dinastija" gde je igrala uz Dragomira Bojanića Gidru i Marka Todorovića.
Dobitnica je nagrade "Zlatni prsten" za najbolju glumicu 1961. godine, Zlatnog beočuga, kao i Plakete Jugoslovenske kinoteke za izuzetan doprinos domaćem filmu 2006.
U martu je na Međunarodnom forumu "Zlatni vitez" u Rusiji dobila nagradu za životno delo "Sergej Bondarčuk", koje su prethodno dobili iz Srbije samo još Velimir Bata Živojinović i Lazar Ristovski.
U Republici Srpskoj Jelena Žigon je nagrađena ordenom Njegoša Prvog stepena za svoju brigu o ranjenicima, a potom u Crnoj Gori od mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija dobila medalju Njegoša za plemenitost.
Bila je veliki čuvar poezije, koju je napamet mogla da govori puna tri sata, a o kraljici Simonidi sakupila je 101 pesmu
Vladeta Jerotić, lekar, akademik
Vladeta Jerotić bio je istaknuti srpski lekar, neuropsihijatar, psihoterapeut i književnik, svestrani erudita i akademik SANU.
Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a zatim je specijalizovao neuropsihijatriju, dok je psihoterapiju specijalizovao u Švajcarskoj, Nemačkoj i Francuskoj.
Radio je više decenija kao šef Psihoterapeutskog odeljenja beogradske bolnice "Dr Dragiša Mišović". Od 1985. do penzionisanja, kao profesor po pozivu, predavao je Pastoralnu psihologiju i medicinu na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu.
Akademik prof. dr Vladeta Jerotić razvio je obimnu i plodnu publicističku delatnost iz graničnih oblasti psihoanalize, psihoterapije, religije i filozofije. Takođe je održao brojna predavanja na teme iz pomenutih oblasti u gotovo svim većim gradovima Jugoslavije, a povremeno je držao predavanja u Beogradu i širom Srbije.
Bio je član Udruženja književnika Srbije, Medicinske akademije i SANU. Napisao je 32 knjige. Višestruko je nagrađivan.
Kamenko Katić, TV voditelj
Bio je jedan od prvih i najpoznatijih izveštača vremenske prognoze na našim prostorima.
Kamenko Katić je rođen 1935. u selu Đurđevu kod Novog Sada. Bez roditelja je ostao kao šestogodišnjak. Pohađao je Realnu gimnaziju u Novom Sadu, ali je završio veterinarsku školu u Šapcu i radio kao veterinar.
Tokom studija postao je spiker na Radio Titogradu, a potom i na Radio Sarajevu. U Televiziju Beograd prešao je 1962. godine. Kao autor, voditelj i urednik realizovao je više od 300 reportaža.
Gledaoci su ga od milošte zvali "naš Kamenko".
Boki Milošević, muzičar
Milošević je bio šef Narodnog orkestra RTS-a, profesor Muzičke škole "Josip Slavenski" i član Beogradske filharmonije.
Božidar Boki Milošević rođen je u Prokuplju 1931. godine, a muzikom je počeo da se bavi od 1950. godine, kada je zahvaljujući čuvenom violinisti Vlastimiru Pavloviću Carevcu počeo da svira u orkestru Radio Beograda. Diplomirao je i magistrirao na Muzičkoj akademiji u klasi profesora Brun Bruna.
Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja, a među njima i Nagradu za životno delo za sveukupan i izuzetan doprinos očuvanju srpske tradicije i kulture, koju mu je dodelilo Udruženje za negovanje tradicije i očuvanje baštine Niša.
Svoj široki repertoar decenijama je predstavljao publici širom sveta.
Nastupao je i učestvovao u muzičkim programima i u poznim godinama.
Radmila Andrić, glumica
Bila je prvakinja Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Radmila Andrić rodila se u Beogradu 17. jula 1934. Diplomirala je na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu. Član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta postala je 1965.
Među njene najznačajnije uloge u matičnoj kući spadaju Blanša u predstavi Tramvaj zvani želja (1973), Eliza Dulitl u Pigmalionu (1969), Džesika u Prljavim rukama (1966), Zoja u Zojkinom stanu (1982)… kao i uloge koje je odigrala na scenama ostalih beogradskih pozorišta, u predstavama Pogled s mosta A. Milera, Proces F. Kafke, Beton i svici O. Daviča, Andora M. Friša, Bogojavljenska noć V. Šekspira, Crnina priliči Elektri J. O’Nila…
Za glumačka ostvarenja i celokupni doprinos pozorišnoj umetnosti, Radmila Andrić je dobila veliki broj nagrada, kao što su Oktobarska nagrada grada Beograda 1963. za ulogu Barbline u Andori Maksa Friša, Nagrada na festivalu Oktobarski dani u Sarajevu za ulogu Doris u predstavi Dogodine u isto vreme, Sedmojulska nagrada 1990 te posebno priznanje Vlade Republike Srbije za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi (2008).
Zlatnu arenu na festivalu u Puli Radmila Andrić osvojila je 1969, ulogom u filmu Moja strana sveta reditelja Vlatka Filipovića.
Božidar Bole Stošić, glumac
Karijeru dugu više od pola veka počeo je kao Bole iz bureta u dečjoj emisiji "Hiljadu zašto", a poslednji put na sceni je zaigrao u mjuziklu "Fantom iz opere" u svom Pozorištu na Terazijama.
Najšira publika ga pamti po ulogama u televizijskim serijalima "Porodično blago" i "Srećni ljudi", ali i po sjajnoj roli u mjuziklu "Neki to vole vruće" u Pozorištu na Terazijama.
Izvor Nedeljnik.rs