Malo je poznato da je Đenka stvarno postojao. Priča o predratnom snimatelju Kosti Novakoviću koji je bio stručnjak za erotske filmove je više nego slična priči o liku iz filma.
Naime, Kosta je u periodu između dva rata studirao u Kursulinoj ulici, a njegov životni prostor je bio specifičan po tome štu su zidovi u prostoriji bili različiti. Njega su najčešće posjećivale mlade žene iz bogatijih porodica koje su željele da postanu popularne, a on ih je fotografisao gole.
Kosta je pravio fotografije u slobodnijim pozama, a četiri obojena zida je koristio kako bi što ekonomičnije snimao, s obzirom da je imao jednu, ali okretnu kameru. Na ovaj način uspijevao je da dobije četiri različite scene.
U njegovom studiju snimljene su i scene za film “Kralj Čarlstona i vesele beogradske devojke”, kao i erotski film “Devojka koja čita”. Šareni zidovi se vide u svakom od ovih filmova.
Studio je srušen u periodu Drugog svjetskog rata.
Novakovićevo najpoznatije ostvarenje je “Grešnica bez greha” iz 1930. godine, koji ima dosta slobodnijih scena iako nije klasifikovan kao erotski film.