Nakon što je donji dom francuskog parlamenta izglasao zabranu nošenja ženske muslimanske odjeće koja pokriva lice, neki su komentatori zaključili da je Europu zahvatila svojevrsna zaraza oko tog “simbolički najviše opterećenoga odjevnog predmeta na svijetu”, kako ga je nazvala politologinja Sara Silvestri. Ova znanstvenica s britanskog sveučilišta Cambridge, autorica jednog od rijetkih istraživanja u kojima se za mišljenje o toj temi pitalo same žene, tvrdi da su uzroci te “zaraze” brojni i različiti, od ne do kraja osviještene nelagode od islama i straha od terorizma, preko globalizacije, migracija i financijske krize, pa do promjene nacionalnih identiteta i odnosa sekularizma i vjere u društvu.
U svojoj kratkoj ali već bogatoj istoriji, zahvaljujući tome što je ekonomski potpuno nezavisan – jer živi isključivo od pretplate, ali i politički – jer nije talac nijednog interesnog kruga niti utočište bilo koje pojedinačne partije, Mediapart je uspeo da oko svojih inicijativa i otkrića okupi najrazlilitije ličnosti: degoliste kao i socijaliste, ekologe kao i komuniste, centriste i leve radikale. I to pre svega zahvaljujući svojim istraživačkim projektima, koji su i glavni ključ njegovog uspeha
„Senzacionalno“ obraćanje Dmitrija Medvedeva upućeno s radnog mesta vernog čuvara upražnjenog carskog trona, a namenjeno auditorijumu sastavljenom od crème de la crème ruske diplomatije, bila je ustvari tokom sve ruske istorije večno ponavljana, i već do mučnine i bola poznata priča.
Pročitajte 9-i dio putopisa našeg saradnika Siniše Vlaisavljevića koji je uz tehničku pomoć telefona, a uz svesrdnu pomoć svoje mašte i želje za putovanjima, zabilježio ovaj jedinstven i intiman doživljaj svog proputovanja kroz Ekvador, Boliviju, Čile i Argentinu
Dvadeset trećeg februara, jedna sedamnaestogodišnjakinja iz Severne Koreje prešla je granicu preko zaleđene reke Tumen i ušla u Kinu, postavši tako istovremeno i izbeglica i begunac. Song-hi (zamolila nas je da je tako nazovemo) je omalena devojka okruglog lica, sa sitnim bubuljicama po čelu. Došla je iz Musana, rudarskog grada, gde je išla u prvi razred srednje škole. Omiljeni predmet joj je bila matematika. Nameravala je da posle mature upiše učiteljski fakultet u obližnjem gradu Hoerjongu. „Nisam najbolja učenica u razredu, ali sam vredna“, kaže ona. Iako je školovanje u Severnoj Koreji navodno besplatno, učenici sami kupuju užinu i knjige, a očekuje se i da svojim nastavnicima daju poklone u novcu, jer su ovi toliko slabo plaćeni da ne mogu da prežive bez dodatnih prihoda. Song-hini roditelji su štedeli za njeno školovanje, pošto nijedan od njena dva brata nije pokazao sklonost ka učenju. „Ako iko iz ove porodice bude išao na fakultet, to ćeš biti ti“, rekao joj je otac.
Što je to obuzelo Katalonce, zašto tako žarko žele svoju državu nakon svih filozofskih i inih razmatranja slabosti zatvaranja u usko nacionalno, pita se komentator Perišić. Zašto građani jedne autonomne regije koja uživa višejezičnost, vlastitu policiju, parlament i vladu požele osnovati državu zasebnu od svjetskog prvaka u nogometu, zasebnu od domovine Goye i Cervantesa koja je na uzorno demokratski način svladala užasno nasljeđe građanskog rata i fašizma?
U Njujorku su tokom maja, tradicionalnog meseca protesta protiv nuklearnog naoružanja, na marginama burnijih dešavanja (konferencija UN posvećena Sporazumu o neširenju nuklearnog oružja – The Nuclear Non-proliferation Treaty, NPT, i neuspeo teroristički napad na Tajms skveru), održana dva susreta žrtava holokausta i nuklearnog bombardovanja Hirošime i Nagasakija. Prvi je bio u organizaciji metodističke Crkve sv. Pola i sv. Andreja i japanskog Šin budističkog hrama Đodo Šinšu Honganji-Ha, drugi, Muzeja jevrejskog nasleđa i istog budističkog hrama.
Otpuštanjem generala Stenlija Makristala, jer je drsko i prostački kritikovao sebi nadređene civile pred svojim pomoćnicima i izveštačem časopisa Rolling Stone, predsednik Obama je potvrdio princip civilne kontrole vojske. Ubedivši generala Dejvida Patreusa, najtalentovanijeg oficira svoje generacije, da prihvati Makristalov položaj, predsednik je spretno rešio svoju „krizu generala“, koja je pretila da ugrozi misiju u Avganistanu. Trodnevni problem s ljudstvom je rešen na najbolji mogući način po Belu kuću, ali pošto se radi o simptomu većeg ratnog problema, galama oko Makristala će odjekivati dugo nakon što njegove neprilične opaske utihnu.
Zemlju nismo nasledili od naših predaka, već posudili od naše dece. Indijanska poslovica
…Ili Mrtvo more. Naime, reč je o predlogu američkog komičara Stivena Kolberta (Stephen Colbert) za rešenje do sada možda najveće ekološke katastrofe zbog koje bi Meksički zaliv mogli preimenovati u Crno more. Neko je zatim prokomentarisao da je još adekvatnije nazvati ga Mrtvo more. Kako su oba imena već u geografskoj upotrebi, novi naziv za mesto još jednog čovekovog zločina prema Prirodi, ekološku katastrofu u Meksičkom zalivu, mogao bi biti Crno Mrtvo more.