Jedino što u ovom trenutku može da uradi Kristijan Šmit, nakon današnjeg javnog debakla u Banjaluci i mizernih neuspješnih pokušaja da se sastane sa...
Mi ćemo sa patriotskim pesmama na usnama pratiti NAŠE na prvenstva u fudbalu, košarci i šahu, zato što je patriotizam iznad svake srpske podele, iznad svakog „zla“ koje jedni drugima priređujemo.
Prije nekoliko godina voditeljici ovdašnjeg televizijskog Dnevnika je izletio lapsus, pa je, umjesto da kaže da se nešto desilo u toliko i toliko sati...
U službenoj biografiji Borisa Budena piše: „Diplomirao filozofiju na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Doktorirao u Berlinu na studiju kulturalnih znanosti na Humboldtu. Do 1990....
Među pismima koja dobijam povodom ovih komentara ima i jedno javno koje pominjem s odvratnošću, iako će nam, po volji ironičnog paradoksa, ono pomoći da izaberemo današnju temu i izvedemo još jednu razliku između našeg i engleskog karaktera.
Kad god se društveni ugovor neke zemlje raskine, sazrevaju uslovi za kruženje glasina i budalaština. Čak i kada su nečuvene i očigledno besmislene, one su izraz najdubljih strahova i predrasuda ljudi.
Kad čitate knjigu koju ste već čitali, njene rečenice budu iste, ali sad vam drugačije znače. I otkriju vam koliko ste se promenili. I to tokom ne mnogo godina
Bertrand Rasel (18. maj 1872 – 2. februar 1970) jedan je od najznačajnijih svetskih mislilaca, njegovi radovi su istovremeno i lucidni i prosvetljujući. Postoji nešto gotovo proročko u načinu na koji spaja bezvremenost s pravovremenošću kontemplativnih ideja koje se tiču modernog života u prethodnom veku – od toga kako dokonost čini sreću mogućom do toga zašto je nauka ključ za demokratiju. Ali nigde nije genijalniji nego u knjizi „U šta verujem“ (What I Belive).