Kolumne

Tri potpuno odvojena, neprijateljski pozicionirana medijska prostora proizvode veću štetu u pokornoj službi političkim vođama i partijskim elitama od svega što te vođe i elite čine u društvenom prostoru. Jer, mediji rukuju najjačom od svih ideoloških snaga – snagom proizvodnje ideološko-propagandnih stereotipa o etničkom drugom koji se u etnička tijela zakivaju kao nepopravljive mentalne slike. Snaga tih slika ponajbolje se očituje u komentarima na ovdašnjim portalima u kojima je jezik mržnje dosegao granicu sličnu onoj koju su svojedobno napravile beogradska Politika i TV Beograd pod direktnim Miloševićevim nadzorom

Srpska napredna stranka krenula je u kampanju za nove izbore sa argumentima – Peščanika! Dobro, nije baš reč o potpunom preklapanju, ali noseće teme kampanje naprednjaka jesu upravo one o kojima već godinama uporno i najviše pričaju urednice i saradnici Peščanika. Ukazuju naprednjaci na problem političke klase koja se odvojila od ostatka društva, na praktično neograničenu moć i privilegije koje uživaju partijski funkcioneri, na masivan i nedelotvoran mehanizam upravljanja čija je jedina svrha da se napravi dovoljno mesta za bitnije partijske članove, na nefunkcionalni pravosudni sistem, na razorenu privredu, na sporo napredovanje ka Evropskoj uniji. Ukratko, naprednjaci zameraju svojim političkim kolegama sve ono što im se najčešće zamera i u Peščaniku – da državu shvataju kao izvor vlastitih privilegija, a ne kao servis koji treba da stvori i održava uslove za pristojan život građana.

Ima nešto vrlo simbolično u činjenici da je današnja evropska kriza počela u Grčkoj. Evropska nesreća ima sve odlike klasične grčke tragedije, u kojoj plemeniti junak na kraju strada zbog svoje fatalne oholosti.

BUKA objavljuje tekst Borisa Dežulovića koji su Nezavisne novine odbile objaviti, nakon čega je prekinuta njihova saradnja.

Govor predsjednika Obame na komemoraciji na Univerzitetu Arizona žrtvama atentata u Tusonu. Obama je govorio pred hiljadama studenata i građana koji su došli da odaju počast Gabrijeli Gifords i ostalim žrtvama ovog napada.

Ključni pridjevi bosanskohercegovačkog političkog života u ova posljednja postizborna tri mjeseca jesu: programski i matematički. Iz dominantne sarajevske medijske perspektive pridjev "programski" nosi pozitivnu, a "matematički" negativnu konotaciju.

Klizim kroz butik na krilima lakih nota. Neki Englez kroz nos pjeva kako bi umro za nju ako treba. Šteta što ne treba.

Iako će njegovi budući biografi imati silnih problema da utvrde da li je Arnold Švarceneger bio lošiji kao glumac ili kao političar, bivši guverner Kalifornije ne bi trebalo da strepi od budućnosti. Ima više nego dovoljno novca, više nego dovoljno političkih i drugih veza, a u najgorem slučaju mogao bi da drži ozbiljna predavanja o tome kako uspeti u Americi

U jednoj diplomatskoj depeši objavljenoj na WikiLeaksu, Putin i Medvedev se porede sa Betmenom i Robinom. To je korisna analogija: nije li Džulijan Asanž, organizator WikiLeaksa, otelotvorenje Džokera iz Mračnog viteza Kristofera Nolana?