Oni navode da “neuspjeh njemačkog javnog mnjenja da shvati turobno stanje stvari danas u Evropi priziva upravo krizu sredine 20. vijeka koju je trebalo evropske integracije da izbjegnu…”
Nuriel Rubini poziva Berlin da odustane od opsesije štednjom, i predlaže da njemačka vlada da svakom domaćinstvu vaučer od po 1.000 evra koji bi trebalo da potroše na ljetovanje na jugu Evrope, u krizom najpogođenijim zemljama. On sugeriše da bi Njemačka trebalo da uvede poreske olakšice za one koji kupuju ljetnjikovce na jugu Evrope.
“Nijemci bi trebalo da se sjećaju kako je evropska bankarska kriza dvije godine prije 1933. direktno doprinijela slomu demokratije, ne samo njihove zemlje, već i evropskog kontinenta”, upozoravaju Rubini i Ferguson i dodaju da “današnja Njemačka kao da poručuje da je važnija 1923. (godina hiperinflacije) od 1933.”
Rubini smatra da bi evropski lideri trebalo ili da zadrže Grčku u zoni evra i pomognu joj da obnovi ekonomiju, ili da joj omoguće dostojan izlazak proširenjem finansijske podrške. Obje opcije, smatra on, jeftinije su za njemačke poreske obveznike od raspada evrozone.
Ferguson i Rubini podsjećaju da je prosperitet Njemačke proizašao velikim dijelom iz Evropske unije.
“Evro je dao njemačkim izvoznicima daleko konkurentniji kurs nego što je imala marka. Ostatak evrozone ostaje destinacija za 42 procenta njemačkog izvoza. Povlačenje polovine tog tržišta u novu depresiju teško da je dobro za Njemačku”, zaključuju oni.
Rubini, koji je stekao reputaciju ”proroka” kada je predvideo američku krizu, kaže da se, ako Grčka doživi kolaps, sprema stampedo na banke Portugalije, Španije i Italije. On je posebno kritikovao ”opsednutost štednjom”, savetujući da vlade da snize poreze i povećaju plate, jer ”Evropi je potreban rast”.