A Sad Se Spušta Veče

Sarajevo Film Festival upravo slavi 25 godina postojanja, i održava se u periodu od 16 do 23 avgusta.  Za to vrijeme, takmičarski program festivala postao je najveća i najznačajnija platforma za promociju i razvoj regionalnih kinematografija, mjesto za otkrivanje novih filmskih talenata i za reafirmaciju već priznatih regionanih filmskih stvaralaca.

UONEDU tim, u skladu sa svojim radnim i radoholičarskim potrebama ispratio je festivalske dane i filmske projekcije ne odričući se ni djelića festivalske atmosfere kao ni šarenog crvenog bosanskog ćilima. Članice se nisu odrekle ni lijepih šarenih ljetnjih haljina kao ni visokih potpetica da bi se što bolje infiltrirale u masu glumaca i umjetnika, režisera, organizatora, posjetilaca i obožavalaca svijeta filma koji je ovih dana cijelo Sarajevo pretvorio u Ljubav i stjecište  raznih kosmopolita koji će, zasigurno znam, do kraja života pjevušiti ,,Bilo gdje da krenem o tebi sanjam, putevi me svi tebi vode, čekam s nekom čežnjom na svjetla tvoja, Sarajevo ljubavi moja,,

https://uonedu.wordpress.com/2019/08/21/a-sad-se-spusta-vece/?

- TEKST NASTAVLJA ISPOD OGLASA -

Dokumentarni film „A sad se spušta veče“ (Then Comes the Evening)  autorice, režiserke i producentkinje Maje Novaković, koji je svoju svjetsku premijeru imao u aprilu ove godine i to u takmičarskom programu srednjemetražnih i kratkometražnih filmova na prestižnom festivalu Visions du Reel u Nionu, u Švajcarskoj, takođe je imao svoju regionalnu premijeru kao predstavnik Bosne i Hercegovine u takmičarskom dijelu na Fimskom festivalu u Sarajevu.

https://www.youtube.com/watch?v=2uYUhrJvbpQ

U 28 minuta, Maja nam je, kroz prizmu svojih djetinjih i divljanih sjećanja, predstavila čitav jedan čudesni svijet  u kojem je prikazan suštinski odnos prirode i čovjeka. , i svu jednostavnost, razumijevanje i čistotu njihovog života ali i mukotrpnog rada. Ono što film čini posebnim, su pojave u prirodi te biljni i životinjski svijet koji je stavljen u makro plan otkrivajući nam koliko često ne obraćamo pažnju na uzvišenost svega što nas okružuje. Za razliku od svih naših užurbanih površnosti, ove dvije starice prirodu osluškuju, sa njom razgovaraju i to je jedini entitet koji one poštuju u svom načinu života. Posebna je bliskost i brižnost u njihovim međusobnim odnosima i potaće vas na razmišljanje pa možda i na žaljenje što nismo više ili bar češće bili posvećeni svojim majkama, bakama i nanama. U filmu se takođe mogu vidjeti predmeti koji se više ne koriste kao i bajalice i rituali protiv grada, oluje i vremenskih nepogoda. Lično, vrlo često se zateknem u srebreničkim brdima kad se priroda uzjoguni, a nebo se uskovitla sa sve gradom i munjama i izgovarala bih bilo kakve riječi samo da prestane. Bajanje je poput obredne pjesme u usmenoj poeziji i dio je kulturnog naslijeđa čiji značaj ne smijemo zaboraviti.

- TEKST NASTAVLJA ISPOD OGLASA -

Takođe želim napisati, da nas je Maja Novaković ovim filmom podsjetila na iskonsku potrebu da brinemo o svojim roditeljima, ma gdje i u kakvim uslovima oni živjeli. Ponosna sam na Nju, najprije jer je moja sugrađanka, jer potiče iz porodice koja prirodu posmatra na umjetnički način i isto tako se prema njoj ophodi. Ponosna sam i na protagonisticu filma baku Vinku koja je došla u Sarajevo i koja je u prepunoj sali (Cinema City Multiplex) cijelo vrijeme držala Maju za ruku, izgovarajući nečujnu bajalicu kojom se otklanja trema kod onih sjajnih djevojčica koje su odskočile mnogo stepenika ispred.

Maja Novaković rođena je 1987 u Srebrenici. Osnovne i master-studije završila na Odjeljenju za istoriju umjetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Pohađala je radionicu filmske režije u Domu kulture Studentski grad na Novom Beogradu. Trenutno je na doktorskim studijama sa prijavljenom tezom Poetika nasleđa u djelu Sergeja Paradžanova na Odeljenju za istoriju umjetnosti. Saradnica je Centra za muzeologiju i heritologiju pri istom fakultetu. Autorka je kratkometražnog eksperimentalnog ostvarenja Umirući film iz 2015. godine, koji je prikazan na festivalima u Beogradu, Novom Sadu i u Poljskoj.

Majo, UONEDU članice ti čestitaju, žele još mnogo dobrih filmova i nastavljaju dalje pratiti festivalski repertoar i atmosferu. 

NAJNOVIJE

Ostalo iz kategorije

Pismo Druga Tita

Salaš

Ukrajinski otpor

Svi štampaju novac

Da li nama ima spasa

Primorani

Prinuda za mir

Najčitanije