Na Petrovdan 1992. godine u srebreničkim selima Zalazje i Sase, kao i bratunačkim selima Biljača i Zagoni stradalo je 69 srpskih civila i vojnika.
Za ove zločine, koje su, prema svedočenju očevidaca, počinili pripadnici tzv. Armije RBiH, još niko nije odgovarao.
“Petrovdanski dani” se organizuju u znak zahvalnosti i sjećanja na stradanje 69 srpskih civila i boraca, a tog tragičnog Petrovdana su nestala još 22 Srbina, od kojih je sedam zarobljeno živih i do danas se o njihovoj sudbini ništa ne zna.
Od 22 nestala, 10 je slučajno ekshumirano 10. juna 2011. godine iz masovne grobnice na Zalazju, prilikom traženja nastradalih Bošnjaka. Posmrtni ostaci stradalih su posle više od godine identifikovani i sahranjeni na Petrovdan 2012. godine, sedam na Vojničkom groblju u Bratuncu, jedan muškarac je po želji porodice sahranjen u porodičnom groblju na Zalazju gde je pre 22 godina pao u zarobljeništvo braneći svoje selo i porodicu, a dvoje identifikovanih prevezeni su u Srbiju i sahranjeni u mjestima gdje im žive porodice.
Porodice stradalih Srba, koji su prije više od tri godine ekshumirani u srebreničkom selu Zalazje, tvrde da su u Centru za identifikaciju u Tuzli ukradene kosti skeleta da bi prikrili zločin koji je počinjen nad zarobljenim Srbima.
Muslimanske snage iz Srebrenice pod komandom Nasera Orića 12. jula 1992. godine upale su u više srpskih sela u srebreničkoj i bratunačkoj opštini.
Od maja do decembra 1992. u napadima muslimanskih snaga uništeno je i razoreno na desetine srpskih sela i na najbrutalniji način ubijeno stotine srpskih civila u opštinama Srebrenica, Bratunac i Skelani.
Samo na području Srebrenice u tom periodu napadnuto je 21 srpsko selo u kojima je ubijeno više od 400 civila.
U napadu na 22 srpska sela opštine Bratunac u istom periodu ubijeno je najmanje 560 lica.
Haški tribunal je podigao optužnicu protiv Orića i 2006. mu izrekao zatvorsku kaznu od dve godine zato što nije sprečio zločine nad Srbima.
U žalbenom postupku prvostepena presuda je preinačena, a Orić oslobođen bilo kakve krivice.