Femicid se često karakteriše kao izolovani čin poremećenog pojedinca, a ovakvo redukcionističko tumačenje predstavlja pogodan instrument za maskiranje suštinskih uzroka jednog šireg društvenog narativa unutar kojeg tzv. „poremećeni“ pojedinac nije uzrok već posljedica, a njegovo djelovanje tek simptomatično ispoljavanje mnogo dublje bolesti društva.