Profesor je, dakle, priznao taj jedan, jedincati slučaj mizoginije u novini u kojoj kolumnistički saučestvuje i čiji ga izdavač, kako reče, dobro plaća. Baš me zanima šta je profesor Vlaisavljević, kao savjesni univerzitetski radnik, predavač na rodnim studijama, učinio kada je uočio taj slučaj mizoginije?
Federaciji BiH prijeti privredni kolaps ukoliko set zakona koji se odnose na boračku populaciju ne bude usvojen do 26. februara. Njime bi trebale biti smanjene naknade iz budžeta za tu kategoriju stanovništva, što je jedan od uslova da Bosna i Hercegovina dobije novac od Međunarodnog monetarnog fonda za izlazak iz ekonomske krize.
Gotovo, nema više, pojela maca! Ko je uzeo uzeo je, idemo dalje u nove tranzicione podvige! Političari, tajkuni, mafijaši i skorojevići su namireni, neka se pripreme vladike, prestolonaslednici, prinčevi i princeze, pa što od Srbije nakon njih ostane dobiće i oni kojima je nekad davno „proleterska revolucija“ uzela.
Svirao ja u jednom klubu koji neka ostane anoniman (nema ga više), moji sinovci iz Čente, blizanci okrenuti od malih nogu bluzu, pitaju bi li oni mogli tamo da sviraju jedan sat, promotivno što bi se reklo, imaju i pevačicu, iz Idvora, odlično, kažem, ama ih nisam video otkako su bili deca i ne znam kako sviraju te prepredeno upitam poslodavku bi li se obradovala besplatnom nastupu jednog banatskog bluz trija koji je trenutno baš slobodan, kako da ne, svima beše dosta moga zuluma i moga gitariste, uglavnom, dođu moji krvni srodnici u klub, počnu da sviraju gitare, devojka zapeva, publika zapljeska, a čiči se ote: „Ovo su moji sinovci!“
Prije 20 godina u BiH se govorio nadnacionalni srpsko-hrvatski jezik. Danas su to tri službena jezika: bosanski, hrvatski i srpski. Kompliciranost, ali i raznovrsnost je prvo što studentima u Njemačkoj padne na um o BiH.
Bosanski franjevac Marko Oršolić, čovjek koji je u jeku krvavog rata osnovao u Münchenu u Njemačkoj azil za izbjeglice iz BiH, u kojem su utočište potražili pripadnici svih vjera i nacija iz te napaćene balkanske državice. Najviše je bilo ljudi iz mješovitih brakova, koje je tadašnja nacionalistička politika svih triju bosanskohercegovačkih etniteta smatrala otpadnicima. Nakon rata Marko je u Sarajevu osnovao Multireligijsku i multikulturnu zajednicu Zajedno, koju čine pripadnici svih bosanskih vjera – židovi, katolici, pravoslavci i muslimani. Zajedno mole u takozvanom Monoteističkom troglasju koje održavaju svake godine u drugom mjestu BiH na dan ZAVNOBIH-a, koji se u BiH slavi kao nacionalni praznik.
Današnje strategije u polju pronalaženja izlaska iz problema droge su organicistički pristup farmakološke detoksikacije i biografsko-egzistencijalni pristup terapeutske zajednice, koji izgleda više poštuje pojedinca i njegove izbore. Unatoč njihovoj radikalnoj različitosti, obje strategije ograničavaju problem droga na problem zavisnosti o drogama, gdje je značajnija riječ ''zavisnost'', u koju su se zatekli oni koji nesposobnost upravljanja vlastitom autonomijom povjeravaju drogama.
Stigao sam u Ekvador je prvi dio putopisa Siniše Vlaisavljevića koji je uz tehničku pomoć telefona, a uz svesrdnu pomoć svoje mašte i želje za putovanjima, zabilježio ovaj jedinstven i intiman doživljaj svog proputovanja kroz Ekvador, Boliviju, Čile i Argentinu, koji će Buka da prenese u nekoliko nastavaka. Uživajte!
Po uzoru na novinare specijalizovanih auto-portala, koje, lično, i ponajviše cijenim, kako u Oboru, tako i, što bi rekli, mnogo šire, zbog njihove profesionalnosti, zalaganja i odsustva diletantizma u obradi tema, pokušaću da napravim uporedni test sa istim uzusima i standardima u oblasti pop-kulture.