Buka

Bosna i Hercegovina će u 2010. za zakup prostora za diplomatsko-konzularna predstavništva i misije u svetu, kao i za rezidencije ambasadora, platiti oko sedam miliona KM, ako je suditi po iznosu koji je za ove namene isplaćen u januru. U tom mesecu, smeštaj DKP u svetu nas je koštao 411.192 KM, dok je za zakup stanova i garaža ambasadora izdvojeno 199.068 KM. navodi se u podacima Saveta ministara, koji su u posedu “EuroBlica”.

Mirko Stojić, bivši sekretar Predsjednika Republike Srpske, Rajka Kuzmanovića, uhapšen je u Banjaluci zbog sumnje da je učestvovao u pronevjeri više miliona konvertibilnih maraka prilikom rekonstrukcije predsjedničke palate. Stojić je priveden u Specijalno tužilaštvo RS na saslušanje. Pripadnici Specijalnog tužilaštva RS i policije pretresli su Stojićev stan u Banjaluci.

Prvi čovek Applea, koji je pretekao Microsoft na tehnološkom tronu, uspeo je da u svojoj ličnosti objedini dve posebne osobine – vizionara i biznismena.

Glumac i režiser dva puta nominovan za Oskara izgubio je bitku sa rakom prostate u 75. godini.

Proteklog vikenda na 55. Sterijinom pozorju u Novom Sadu, koje traje od 26. 05 do 4. 06, između ostalog, izvedene su predstave „Barbelo o psima i deci“ Biljane Srbljanović u režiji Paola Mađelija, u izvođenju pozorišta „Gavela“ iz Zagreba, i „Brodić za lutke“ Milene Marković Slovenskog narodnog gledališča Ljubljana, koje su posebnu pažnju privukle i zbog činjenice da je reč o novim čitanjima komada koji su ovdašnjoj publici poznati u tzv. domaćim postavkama.

Srbi su, čujem iz relevantnoga izvora, nadmašili Amerikance u njihovoj omiljenoj disciplini – gledanju televizije. Kako je priopćila agencija AGB Nielsen, prosjek sjedenja pred televizorom u Srbiji je nevjerojatnih 330 minuta dnevno; travnja 2009. prosjek je bio 303 minute, pa vi vidite.

Sredinom prošle godine sam imao jedinstvenu priliku da posjetim institucije i pojedince koji se u Njemačkoj bave holokaustom.

One 2006. godine, pre nego me ukinuše iz Nezavisnih novina, pisala sam o tome da sasvim sigurno očekujem i slet, i obavezan izlazak na ulicu da dočekamo najvećeg sina našeg naroda, i zastavice kojima ćemo oduševljeno mahati, i ... , prisećajući se detinjstva i kako smo padali u nesvest kad su nas vodili da „dobrovoljno“ odamo počast živoj vlasti i onima što su pali za njih.

Po nekim čudnim evropskim pravilima koje smo masovno počeli da primjenujuemo u poslijeratnim godinama, radno vrijeme počinje u 08:30, a završava se oko 17:30 (barem bi tako trebalo). Negdje oko 12:00 sati vaš poslodavac obavezan vam je ustupuiti tridesetak minuta radnog vremena kako biste se odmorili i nešto pojeli.