Međunarodni simpozijum u Banjaluci pod nazivom “Kretanja i susreti na evropskoj periferiji: metodologije interkulturalnosti” održaće se 24. oktobra sa početkom od 10 časova u Studentskom kulturnom centru Univerziteta u Banjaluci.
Filozofski fakultet Univerziteta u Banjoj Luci u saradnji sa Filološkim fakultetom aktivno podržava Međunarodni simpozijum koji se bavi savremenim pitanjima interkulturalnosti, migracija i društvenih transformacija na prostoru bivše Jugoslavije i šire evropske (polu)periferije.
Simpozijum će okupiti domaće i strane naučnike koji će, kroz interdisciplinarni pristup, analizirati društvene, kulturne i istorijske aspekte savremenih migracionih kretanja, fenomen diskriminacije i nove modele interkulturalnog dijaloga.
Kretanja i susreti na evropskoj (polu)periferiji, na prostoru bivše Jugoslavije, kao i sa ovog prostora, oduvijek su oblikovala ove geografije bilo da se radilo o migracijama ili međunarodnim organizacijama, poput, na primjer, Pokreta nesvrstanih. Istorijski, BiH je imala barem tri talasa migracija nakon 2. svjetskog rata, 1960-tih i 1970-tih, nakon ratova 1990s, što u tzv. treće zemlje što unutar BiH, kao i nakon 2015. kada je Njemačka otvorila granice i olakšala procedure za stanovnike tzv. Zapadnog Balkana. U današnjoj Bosni i Hercegovini (BiH) uočavamo simultane i složene procese migracija lokalnog stanovništva u zemlje Zapadne Evrope, migracije tražilaca azila iz zemalja Bliskog Istoka, sjeverne Afrike i jugoistočne Azije, koji u nastojanju da stignu u Evropsku uniju često završavaju po sabirnim centrima na granici Hrvatske i BiH ali svjedočimo i značajnom broju studenata iz Indije i Pakistana koji u BiH dolaze da studiraju i nauče jezik, odnosno radnika neophodnih usljed sve većeg odliva radne snage.
Pojam “interkulturalnosti” nastoji da odredi ovo polje transdisciplinarnih nastojanja kako bi se opisali kontakti, susreti i odnosi koji se, kako individualno, tako i kolektivno, artikulišu u kontekstima kulturološke raznolikosti i heterogenosti. Kulturološka raznolikost tumači se kao prisustvo etničkih i nacionalnih manjina ili uspostavljanje novih migrantskih zajednica u savremenim društvima a s fokusom na narastajuću diskriminaciju, ksenofobiju i rasizam. S tim u vezi, analiziraju se različiti konteksti, poput država, granica i liminalnih prostora koji ne pripadaju nijednom, kao i sukobi i emancipatorski potencijali društvenih transformacija koju ova kretanja i susreti donose.
Ideja simpozijuma jeste da mapira neka od ovih kretanja i susreta kroz metodološku prizmu (etnografija, analiza diskursa, dubinski intervjui itd.), intersekcionalnost, imperijalne i kolonijalne faktore kao strukturne kako bismo razmotrili kako tzv. konstelacije manjinskih grupa preko rase, klase, etniciteta, jezika, nacionalnosti itd. utiču na isključivanje, diskriminaciju, asimetričnost društvenih odnosa te kako je, naročito u odnosu na osu centar/periferija, ove odnose moguće mijenjati. Trijada nejednakost-razlika-raznolikost konstituiše polaznu metodološku tačku interkulturalne analize konstelacija raznolikosti životnih svjetova i njihovu normativnu raznolikost dok metodologije interkulturalnosti nastoje opisati ova dinamična kretanja i preobraziti ove asimetrije kroz nove kanale participacije, nove pravne okvire priznavanja i prepoznavanja te u konačnici nove institucije i identifikacije.