Radnici bijeljinskog preduzeća AD „Grad“ stupili su danas u generalni štrajk zbog, kako navode, dugogodišnjeg ignorisanja njihovih problema i potpune nezainteresovanosti nadležnih institucija za spas ovog preduzeća koje ima višedecenijski značaj za grad.
Minimalni proces rada do 14. jula
Generalni štrajk, uz obezbjeđenje minimalnog procesa rada, predviđen je do 14. jula. Ukoliko do tog datuma ne dođe do ispunjenja radničkih zahtjeva, uslijediće potpuna obustava svih aktivnosti preduzeća, uključujući i zatvaranje Agrotržnog centra, koji predstavlja važan privredni i logistički objekat za čitav region.
„Ne tražimo ništa što nam po zakonu ne pripada. Imamo četiri plate bez uplate, nemamo doprinose, nemamo putne troškove. Ogorčeni smo. Ovo je borba za goli opstanak“, poručuju iz Štrajkačkog odbora.
Radnici traže Isplatu plata za april, maj i jun 2025. godine, isplatu svih ličnih primanja zaposlenih, refundaciju troškova liječenja iz prethodnog perioda, hitno djelovanje uprave i nadzornog odbora, kao i uključenje nadležnih institucija u dugoročno rješavanje statusa i funkcionisanja preduzeća, uz jasno utvrđivanje odgovornosti za postojeće stanje.
Resorno ministarstvo “stiže u zadnji čas”, radnici traže sistemsko rješenje
U međuvremenu, Ministarstvo privrede i preduzetništva RS doznačilo je danas dio sredstava. Ipak, radnici smatraju da to nije rješenje, već samo privremeno „gašenje požara“.
„Očekujemo konkretne poteze koji će osigurati dugoročnu stabilnost. Nećemo odustati dok ne zaštitimo svoja prava i budućnost preduzeća“, rekao je novinarima Miljan Krstić, član štrajkačkog odbora u AD „Grad“. -“Tražimo hitne ,konkretne mjere koje će omogućiti opstanak preduzeća i sigurnost radnih mjesta. U međuvreenu, tokom dana, resorno ministarstvo je doznačilo sredstva koja će pokriti plate za drugi dio aprila, maj i prvi dio juna , te poreze i doprinose za mart. Ali mi i dalje ne odstupamo od zahtjeva koji se tiču sudbine preduzeća i nastavićemo da se borimo za svoja prava”, kaže Krstić.
Radnici insistiraju i na transparentnosti i aktivnijoj ulozi zaposlenih u procesu odlučivanja, kako se više nikada ne bi našli pred ovakvim kolapsom.
“Mi radimo pošteno i treba pošteno da smo plaćeni za svoj rad. Meni se bliži penzija, ali ovaj narod je ugrožen. Ovo je četvrta plata koja ide, a da je nemamo. Nemamo ni socijalno, ni penziono, ni putne troškove. Stvarno smo ugroženi ,a puno radimo. Ukoliko nam ne isplate naše plate, idemo u potpunu obustavu rada. Blokiraćemo i ulaz u pijacu i sve ćemo zatvoriti”, kaže za BUKU Borislav Simić, radnik u AD “Grad” Bijeljina
U slučaju potpune obustave rada, građani i privrednici mogli bi se suočiti s ozbiljnim posljedicama. Zatvaranje Agrotržnog centra uticalo bi na lanac snabdijevanja, dok bi propast preduzeća ostavila više od 100 porodica bez prihoda. Osim ekonomskih, posljedice bi bile i simbolične još jedan gubitak javnog preduzeća koje je decenijama gradilo temelje lokalne infrastrukture.
Preduzeće sa 30-godišnjom tradicijom
Preduzeće AD „Grad“ osnovano je 5. juna 1995. godine Odlukom Skupštine opštine Bijeljina, sa jasnim zadatkom da bude nosilac komunalnog, sajamskog i građevinskog razvoja grada. Reorganizacijom, 2005. godine postaje akcionarsko društvo sa kapitalom procijenjenim na oko 27 miliona KM. Ovo preduzeće upravlja Kvantaškom pijacom i Agrotržnim centrom, organizuje sajmove, obavlja inženjerske i konsalting poslove, te učestvuje u uređenju gradskog građevinskog zemljišta. Pored toga, njeguje dugogodišnju praksu organizacije manifestacija poput Pantelinskog vašara i sajma “Interagro”.
Nedugo nakon što je postalo akcionarsko društvo, tada vladajući SDS, koji je imao većinu na lokalnom i entitetskom nivou, gubi političku moć. Političkom odlukom vlasništvo nad preduzećem hitno se prenosi sa tada opštine Bijeljina na Vladu RS. Ovaj potez smatra se ključnim momentom koji je obilježio dalju sudbinu AD „Grad“.
Nedugo zatim, na opštim izborima, SDS gubi entitetsku vlast a time i kontrolu nad preduzećem. Od tada do danas, traje višegodišnja pravna i politička borba da se AD „Grad“ vrati u nadležnost lokalne zajednice, ta borba nikada nije dobila epilog.
Radnici poručuju da neće odustati. A vrijeme za reakciju ističe.