Izraz superćelija meteorolozi koriste za opisivanje niza dugotrajnih grmljavinskih oluja koje se izmjenjuju i praćene su opasnim vremenskim uslovima kao što su led, jak vjetar i ponekad tornada.
The National Severe Storms Laboratory (NSSL) pojašnjava kako manje od 20 odsto svih superćelijskih oluja proizvodi tornada. Međutim, superstanice koje možemo naći u superćelijskim olujama, odgovorne su za stvaranje velike većine svih tornada – posebno onih nasilnih, piše The Weather Channel.
U toku su dodatna istraživanja kako bi se otkrilo zašto su neke od ovih rotirajućih grmljavinskih oluja popraćene tornadima, dok druge nisu.
Superćelijske grmljavinske oluje ponekad se nazivaju niskooborinskim (LP) ili visokooborinskim (HP).
Kao što naziv implicira, LP superćelija je popraćena manjim količinama oborina – kišom ili ledom. Ovu vrstu superćelije lako je uočiti jer imaju jasno naznačenu strukturu.
HP superćelije sadrže veće koncentracije kiše i leda. Padalina ponekad može prikriti strukturu oluje, uključujući zidne oblake i tornada. Tornada zaklonjena obilnim oborinama obično izgledaju kao da su obvijeni kišom.
Kada se superstanice razviju u nestabilnom atmosferskom okruženju, mogu preživjeti desetke ili čak stotine kilometara tokom više sati.
Najbolje organizovane superćelije mogu proizvesti više tornada, od kojih neki mogu ostati na tlu duže vrijeme.
Sistemi niskog vazduga u raznim regijama svijeta mogu proizvesti superstanične grmljavinske oluje kada su atmosferski uslovi zreli. Takođe, mogu se pojaviti u tropskim olujama i uraganima koji padaju na kopno.
Superćelijsku oluju karakterizuje trajno i snažno rotirajuće uzlazno strujanje (vazduh koji se diže). Ove oluje nastaju u nestabilnom zraku praćenom posebnom vrstom promjene smjera vjetra na različitim visinama u atmosferi poznatom kao smicanje vjetra.
Ova kombinacija promjenjivih smjerova i brzina vjetra stvara horizontalno kotrljanje u nižim slojevima atmosfere.
Brzo rastuća gibanja vazduha koja stvaraju grmljavinsku oluju pretvaraju ovu horizontalnu rotaciju u vertikalnu rotaciju, što onda može biti vidljivo u kružnim prugama ili slojevima