Krajem maja 2011. godine, rukovodstvo „Pošta Srpske“ je Okružnom tužilaštvu i Centru javne bezbjednosti Doboj podnijelo krivičnu prijavu protiv radnika “Pošta Srpske”, Bogdana Davidovića i Miroslava Stevanovića, zbog sumnje da su ukrali oko 333.000 maraka iz preduzeća. U prijavi je tada navedeno da su Stevanović, kao direktor Radne jedinice Preduzeća za poštanski saobraćaj Doboj i Davidović, kao šef Odsjeka za ekonomske odnose, u periodu od 1. jula 2008. do 30. aprila 2011., sa računa raznih klijenata prebacivali novac na druge račune, koji su zatim podizali i uzimali za sebe. Navedeno je i to da su Davidović i Bogdanović komplikovanim transakcijama stornirali dio uplata koje su uplaćivali različiti budžetski korisnici, a onda su iznose koje su nezakonito skinuli knjižili na nepostojeće stavke, kako bi pokušali prikriti trag novca. Preduzeću je nanesena šteta od 603.210 KM, a sindikalnoj organizaciji 103.151 KM.
Prevara je otkrivena tek kada su se “Pošte” suočile sa problemom naplate svojih potraživanja. U “Poštama” su izvršili usaglašavanje stanja dugovanja svih budžetskih korisnika i utvrdili da se iznosi na evidencijama ne poklapaju. Interna revizija je utvrdila da je Davidović uplate koje su dolazile knjižio kao pogrešne uplate, a dio tih uplata usmjeravao na blagajnu i putem blagajničkog čeka podizao novac u iznosima od 6.000 do 7.000 KM. Na opšte čuđenje, Davidović je tada svu odgovornost preuzeo na sebe, pojasnivši da je samoinicijativno popunjavao naloge bez znanja njegovog nadređenog Stevanovića, dok je Stevanović pismeno izjavio da je ostavljao bjanko naloge Davidoviću u slučajevima da ih popunjava kada je on opravdano odsutan s posla, te da nije znao da ih je on koristio na ovakav način. Policijska istraga je završena, a pred Okružnim sudom još nije podignuta optužnica, tako da je jedina kazna koja je stigla Stevanovića i Davidovića bila prestanak radnog odnosa u Poštama Srpske.
Ovo podsjećanje nema za cilj da aludira na to da u “Poštama Srpske” ima mnogo lopovluka, nego da su dva rukovodna lica tri godine prisvajala novac preduzeća i da je internoj kontroli trebalo isto toliko vremena da otkrije pronevjeru. Manjak efikasnosti u segmentu unutrašnje organizacije je, međutim, samo dio problema sa kojima se susreće PTT sistem Republike Srpske, formiran 1997. godine. Ti problemi se, prevashodno, odnose na loše poslovne i finansijske rezultate “Pošta”, kao i na niz pogrešnih, često i sumnjivih odluka uprave i Nadzornog odbora preduzeća, koje idu deceniju unazad, a koje su za posljedicu imaju to da nekad respektabilna javna kompanija postane gubitaš.
RASPRODAJA NEKRETNINA
Na sjednici održanoj krajem 2011. godine Nadzorni odbor “Pošta“ je prihvatio odluku o prodaji 14 objekata preduzeća, zajedno sa pratećim objektima i zemljištem, čija je ukupna knjigovodstvena vrijednost, u tom trenutku, procijenjena na 12,8 miliona maraka. Radi se o objektima površine od 200 do 1.760 m2 koje su „Pošte“ ranije izdavale pod zakup, ili su jednostavno bili prazni. Najvrijednije nekretnine su one u Prijedoru, procjenjene na 3,3 miliona KM, a vrijednost veću od milion maraka imaju nekretnine u Prnjavoru, Srebrenici, Bileći i Vlasenici. Za prodaju su predviđeni i objekti u Kalinoviku, Kozarcu, Doboju, Čelincu, Šamcu, Sokocu, Istočnom Sarajevu, pa čak i pojedinim banjalučkim mjesnim zajednicama. Надзорни одбор је на 13. редовној сједници, одржаној дана 09.12.2011. године je naveo da preduzeće nema potrebu za tim nekretninama, pošto njihovo održavanje zahtijeva značajne troškove, a prodajom navedenih nekretnina će biti obezbjeđena neophodna sredstva za realizaciju investiocinih aktivnosti preduzeća.
„Konkretno, riječ je uglavnom o neupotrebljivim nekretninama zajedničkih službi nekadašnjeg PTT-a, čijom prodajom neće trpjeti ni preduzeće niti građani u tim mjestima. Prošlo je vrijeme velikih poštanskih objekata, i ovo preduzeće mora biti dostupno korisnicima na prometnim mjestima, poput hipermarketa i benzinskih pumpi. Mi moramo mijenjati sistem i ići u susret korisnicima umjesto da oni dolaze nama na noge. Dio zarađenog novca do iznosa od milion maraka biće iskorišćeno za investiranje u kupovinu manjih poslovnih prostora, u cilju stvaranja efikasnije poštanske mreže, a prodajom objekata neće trpjeti ni preduzeće, ni građani, zato što će u tim opštinama ostati druge jedinice poštanske mreže“, istakla je Jasminka Krivokuća, direktorica Pošta Srpske. Jedan od ovdašnjih ekonomskih stručnjaka, ujedno i dobar poznavalac stanja u PTT sektoru, koji nije želio da mu pominjemo ime, navodi da je odluka Nadzornog odbora o prodaji objekata katastrofalna, jer preduzeće uvodi u nešto što bi se moglo nazvati „početak kraja“. On ističe da je najlakše rasprodati objekte i od dobijenog novca pokrivati gubitke u kojima „Pošte“ grcaju, ali da to nije rješenje. „I do sada je preduzeće poslovalo sa gubicima, ali niko nije razmišljao da počne da rasprodaje objekte po čitavoj Republici Srpskoj, da bi onda kupovao manje objekte za istu namjenu, kao da se radi o agenciji za nekretnine, a ne o jednoj od najvećih javnih kompanija. To mi liči na klasično mešetarstvo, možda čak i na pranje novca“, konstatuje naš sagovornik. Nadzorni odbor preduzeća je, u više navrata, zaključio da bi od 263 pošte u RS čak 171 trebalo da bude zatvorena, iz prostog razloga što ne postoji ekonomska opravdanost njihovog postojanja, odnosno nisu rentabilne. One pošte koje bi ostale da rade, njih 92, nalaze se u gradskim sredinama, što dovodi do zaključka da u ruralnim područjima više nema potreba za poštama, jer sela svakako izumiru. U priču o nerentabilnosti se uklapa i poslovni bilans „Pošta“ za prvi kvartal 2012.godine. Ukupni prihodi su 13.306.000, a rashodi 13.537.000, što znači da je gubitak za prva tri mjeseca tekuće godine 230.000 maraka. Na pitanje koliki je akumulirani gubitak preduzeća, zaključno sa 2011. godinom, od Krivokućeve smo dobili odgovor da su „Pošte“ ostvarile neutralan finansijski rezultat. Čini se nerealnom ova konstatacija, jer je gubitak u prvom tromjesečju tekuće godine samo nastavak loših finansijskih rezultata iz prethodnih godina.
Prema izvještajima o bilansu uspjeha, koji je dostupan na web sajtu Banjalučke berze, a sa neažuriranim podacima i na web sajtu „Pošta“, evidentno je da je gubitak preduzeća u 2009. godini iznosio bezmalo 6 miliona maraka. Trend pada poslovnih prihoda i rasta rashoda je nastavljen u 2010., kada je gubitak, po osnovu bilansa uspjeha preduzeća, iznosio skoro 8 miliona maraka, a u 2011. godini se popeo na oko 12 miliona maraka. Međutim, velika enigma su finansijski izvještaji iz prethodnih godina, recimo onog iz 2008. godine, u kojem su prikazani ukupni godišnji prihodi i rashodi potpuno identični i iznose 50.222.571 KM! Naš sagovornik ističe da se radi o klasičnom „friziranju“ finansijskih izvještaja, što je protivzakonito. „Smiješno je da ukupni prihodi i rashodi u bilansu uspjeha budu identični u fening. Očigledno se radi o tome da je rukovodstvo svoje finansijske izvještaje prethodnih godina namještalo, a to je moralo proći i Nadzorni odbor“, kaže on. Navodi i jedan simptomatičan podatak, a to je da rukovodstvo „Pošta“, kao i drugih velikih javnih kompanija, npr. „Željeznica RS“, konstatno izbjegava da prikaže realne gubitke. Tako su „Pošte“, u 2011. godini ostvarile gubitak od 11,8 miliona maraka, ali je ukidanjem razgraničenja (računovodstveni parametar) taj gubitak pokrila sa 10,8 miliona maraka, tako da je prikazani gubitak svega 1 milion KM. Osim toga, naš sagovornik smatra da bi trebalo podrobno istražiti odluke rukovodstva, a posebno Nadzornog odbora „Pošta“, o trošenju 140 miliona maraka dobijenih od „Telekoma Srpske“. Naime, poznato je da su nakon razdvajanja PTT sistema kod nas, od 1997. do 2007., „Pošte“ dobijale 5% od ukupnog prihoda „Telekoma“. Ta sredstva su, kako je tada obrazložio Nadzorni odbor, bila namijenjena za razvoj i investicije poštanskog sistema. Kako se razvijalo i investiralo najbolje ilustruju već izneseni parametri.
SLABA NAPLATA
Da „Poštama“ malo toga polazi za rukom govore i podaci o naplati računa na terenu. Preduzeće ima 622 poštara, a prosjek računa po jednom poštaru iznosi 87 komada. Najviše naplata na domu se izvrši u okviru radnih jedinica Banja Luka, Doboj i Foča, ali se tu, uglavnom radi o ruralnim područjima, jer u gradu su korisnicima dostupni šalteri „Pošta“. Rukovodstvo nimalo nije zadovoljno prosjekom naplate računa na terenu, pogotovo nakon što je propao dogovor sa Poreskom upravom RS, o prenosu računa za porez na nepokretnosti, jer nisu dobili traženu saglasnost od Ministarstva saobraćaja i veza u Vladi RS. Poreska uprava RS, u skladu sa Zakonom o poštanskim uslugama RS, obratila se ”Poštama Srpske” za dostavu 400.000 računa i naglasila da nije spremna ovu uslugu platiti 1.200.000 KM prema važećem cjenovniku “Pošta Srpske”, jer raspolaže sa ograničenim budžetskim sredstvima za ovu namjenu, u iznosu od 320.000 KM.
Uprava i Nadzorni odbor “Pošta”, da ne bi ostali bez prihoda po ovom osnovu, donijeli su Odluku o odobravanju traženog popusta u iznosu od čak 73% na cijenu za jednokratan prenos računa Poreske uprave RS, te je odluka upućena na saglasnost Ministarstvu saobraćaja i veza RS, pošto na važeći cjenovnik usluga saglasnost daje Vlada RS, a uprava i Nadzorni odbor nemaju nadležnost za davanje navedenog popusta. Saglasnost nije data, a “Pošte” su ostale kratkih rukava. Tih 320.000 KM bi “Poštama”, u ovom trenutku, vjerovatno dobro došle, pogotovo zbog činjenice da je tekuća likvidnost toliko loša da para jedva ima za bruto plate radnika, a i one su smanjene u januaru ove godine.
SMANJENJE PLATA KAO SPAS
Članovi Nadzornog odbora su u prvom mjesecu 2012. godine prihvatili mišljenje Odbora za reviziju “Pošta Srpske” da se Plan poslovanja za 2012. godinu mora korigovati u dijelu rashoda za održavanje preduzeća, kao i mišljenje Sindikata “Pošta” da se plate moraju smanjiti svima za isti procenat, a predloženo je da se smanje i naknade za članove Nadzornog odbora, sve u cilju pomoći preduzeću za izlaz iz postojeće situacije. Osim smanjenja plata, tema o kojoj se najviše raspravljalo na sjednici Glavnog odbora Sindikata „Pošta“, održanoj 7. februara 2012. godine je i prijedlog uprave preduzeća o ukidanju obaveze isplate regresa radnicima za 2011. godinu. U diskusiju su se uključivali predstavnici sindikata iz sjedišta svojih radnih jedinica i svi su bili jednoglasni da se o smanjenju cijene rada sa 190 na 180 KM ne mogu izjasniti bez mišljenja svoje baze. Nakon sastanka Glavnog odbora, sve sindikalne organizacije su održale sastanke u svojim organizacionim dijelovima, te dostavile pisano mišljenje. Saglasnost za promjenu, odnosno smanjenje cijene rada sa 190 na 180 maraka uz obavezu isplate dijela regresa iz 2010. i regresa iz 2011.godine dala je jedino Radna jedinica Bijeljina.
Ostale sindikalne organizacije nisu bile za ovaj prijedlog. Međutim, nakon par dana je održan sastanak Nadzornog odbora preduzeća, na kojem je predsjednica Odbora za eksternu reviziju iznijela mišljenje da se ne može prihvatiti predloženi Plan poslovanja preduzeća za 2012. godinu sa planiranim rashodima kao u Planu. Odnosno, s obzirom da su sredstva za razgraničenje u 2012. manja nego u 2011. godini, pojavljuje se problem da preduzeće ne može planirati veći poslovni gubitak nego u 2011. godini, te mora predložiti manje rashode za 2012. godinu. I po mišljenju revizorke, jedini izlaz se vidi u smanjenju plata. Direktorka, Jasminka Krivokuća, iznijela je stav uprave koji je predložen i sindikatu, ali je sindikat dao negativno mišljenje o istom. Nakon iscrpne rasprave članova NO, uprave preduzeća i predsjednice sindikata, predsjednik Nadzornog odbora je ponovio da se trenutna finansijska situacija jedino može prevazići jedino smanjenjem cijene rada sa 190 na 180 maraka, uz obavezu isplate dijela regresa iz 2010. i regresa iz 2011.godine. Predsjednica sindikata je ponovila stav sindikata da radnici ne prihvataju nikakvo smanjenje plate u situaciji kada ona nije povećavana posljednje tri godine, dok su troškovi života drastično povećani. O svemu tome pisano je i u glasilu preduzeća “Poštonoša” broj 81. iz aprila 2012. godine. Na kraju ovih pregovora, Nadzorni odbor je ipak uvažio stav eksterne revizorke i odlučio da „skreše“ plate, ali je uvažio i tezu sindikata time što je odlučeno da svi podjednako moraju snositi teret krize. Rečeno-učinjeno.
Menadžmentu i radnicima plate su smanjenje za 5,6%, s tim da je generalna direktorica smanjenje malo osjetila, jer sad prima platu od 2.850 KM. Ni izvršnim direktorima, kojih ima sedam, smanjenje nije mnogo naškodilo, mjesečno dobijajući 2.375 maraka za svoj rad. Lako je izračunati koliko para godišnje ode samo za plate tih osam direktora. Oni koji su smanjenje značajnije osjetili su poštari i službenici „Pošta“, čija je prosječna plata sada oko 680 maraka. Javna je tajna da su poštari, ali i mnogi službenici, veoma nezadovoljni svojim statusom i da situacija naprosto „ključa“. Žalbe poštara se, osim smanjenja i kašnjenja plata, odnose i na nizak stepen materijalnih ulaganja u poštarsku opremu, pogotovo uniforme i obuću, kao i na ponižavajuće uslove rada, jer su prinuđeni da osim redovnih aktivnosti, u koje ulaze dostava i naplata računa, moraju da prodaju i razne srećke, bingo listiće, dopune za mobilni, ali i da raznose novine i reklamne flajere. „Radnici Pošta Srpske 30. maja su dobili aprilsku platu, tako da ne možemo govoriti o dvomjesečnom kašnjenju plate. Činjenica jeste da se nekada plata za prethodni mjesec isplaćivala 10-tog u mjesecu, te da je zbog prethodno navedenih problema u poslovanju, isplata pomjerena 20-tak dana“, kaže direktorica Krivokuća. Sa druge strane, članovi Nadzornog odbora „Pošta“ su zadržali poprilične apanaže, pa tako mjesečna naknada za jednog člana odbora iznosi 400 KM. Nadzorni odbor godišnje, u prosjeku, održi 10 sjednica, a pošto ima pet članova, ispada da se za njihovo zasjedanje godišnje izdvoji najmanje 20.000 maraka. Svakome od njih je to dopunski izvor prihoda.
Dodajmo i to da je sadašnja direktorica „Pošta“, Jasminka Krivokuća, u junu 2011. godine upisana u sudski registar kao lice ovlašćeno za zastupanje „Pošta Srpske“. Sve do tada, ovo preduzeće je zastupao bivši direktor Milutin Pejić, iako se protiv njega 2008., 2009. i 2010. godine vodio sudski postupak zbog zloupotreba službenog položaja i ovlašćenja, kao i zbog nepoštovanja Zakona o javnim nabavkama. O svemu tome mediji su naveliko pisali, ističući da je Pejić povezan sa nizom finansijskih malverzacija, zbog čega ga je Osnovni sud u Banja Luci i osudio na tri mjeseca zatvora, ali je ovu presudu poništio Okružni sud Banja Luka, zbog kako su rekli nedostatka dokaza.
KONTROVERZAN IZBOR ČLANOVA NO
Sadašnji Nadzorni odbor je imenovan na vanrednoj sjednici Skupštine akcionara preduzeća, održanoj 1. novembra 2010. godine i čine ga: Dušan Vještica (predsjednik), Mara Pilipović (zamjenik predsjednika), te Boris Stojanović, Radomir Dragičević i Josip Amulić, u svojstvu članova. Članovi komisije za izbor Nadzornog odbora su bili: Dragojla Grabovac i Piljo Lipovac iz “Pošta Srpske”, te Radmila Kocić, Svjetlana Dragišić i Radovan Piljak, svi iz Ministarstva za saobraćaj i veze. Na konkurs se prijavilo oko 20 ljudi, a u uži izbor je prošlo njih 18. Prema našim saznanjima, sam izbor Nadzornog odbora, na Skupštini akcionara, pratile su kontroverze, a pojedini akcionari su se otvoreno pobunili zbog načina izbora i kvalifikacija izabranih. Naime, Komisija je na Skupštini podjelila akcionarima spisak kandidata sa dodjeljenim brojem bodova. Na spisku se nalazilo samo ime i prezime, kao i broj bodova. Na osnovu tih podataka akcionari su trebali da glasaju i da od ponuđenih 18 kandidata izaberu 4. Neki akcionari su tada, sumnjajući u regularnost izbora, tražili od predsjednice komisije, Dragojle Grabovac, da javno pročita biografije pet prvorangiranih, a potom i neke biografije nižerangiranih kandidata. Ispostavilo se da neki od tih nižerangiranih imaju mnogo “jače” biografije i više iskustva u PTT sektoru od onih prvorangiranih. Jedan od nižerangiranih, i to tek na 12.mjestu je mladi doktor elektrotehnike, Zoran Đurić, koji ima 33 godine, ali i 8 godina prethodnog radnog iskustva u “Poštama”. Đurić trenutno radi kao nastavno lice na Elektrotehničkom fakultetu u Banja Luci i njegovu stručnost su na sjednici Skupštine potencirali mnogi akcionari. Međutim, umjesto njega, članovi odbora su postali bivši rukometaš i profesor fizičkog vaspitanja koji ima 65 godina, računovođa koji je promijenio 10-ak preduzeća i koji, uz to, sjedi u još nekoliko odbora i preduzeća, ili mladić koji radi u advokatskoj kancelariji koja ima ugovor o saradnji sa “Poštama” (je li to, možda, sukob interesa)? Apsolutni šampion po broju funkcija je predsjednik NO, Dušan Vještica, pa je pitanje kako uspjeva da postigne sve to. Dovoljno je pogledati njihove biografije (u prilogu).
Za mandata ovog Nadzornog odbora je odlučeno da “Pošte Srpske” odustanu od preuzimanja Poštanske štedionice RS, koje im je prije više od dvije godine naložila Vlada RS. Nadzorni odbor je kao razloge zbog kojih se protive pripajanju Poštanske štedionice u prvi plan istakao preuzimanje finansijskih gubitaka i radnika tog poslovnog subjekta, koji u prosjeku imaju 52 godine i nepovoljne su obrazovne strukture, pa se ne bi mogli adekvatno radno angažovati u tehnološkom procesu rada “Pošta”, što bi dodatno finansijski otežalo poslovanje preduzeća. Pored toga, Nadzorni odbor je konstatovao i to da bi pripajanjem povjerioci “Pošta” imali pravo da od preduzeća traže namirenje svojih potraživanja, a nesaglasni akcionari otkup svojih akcija čija je tržišna vrijednost oko 3 miliona maraka. Uprava i Nadzorni odbor “Pošta” su svojevremeno tražili pripajanje Poštanske štedionice, prvenstveno zbog toga što su željele da dobiju zgradu u strogom centru Banja Luke, koju su planirali za sjedište Post banke. Pošto se osnivanje Post banke izjalovilo, cijeli ekonomski teret plata zaposlenih i gubitaka iz ranijeg perioda bi pao na “Pošte”, što nije bilo prihvatljivo. Osim toga, zaposleni u Poštanskoj štedionici imaju posebne ugovore o radu koji propisuju visoke otpremnine i upravo su radnici vršili pritisak na Vladu RS da budu pripojeni “Poštama” i dobiju enormne iznose otpremnina, iako faktički čitavu deceniju ništa nisu radili, jer je Fond PIO Poštanskoj štedionici još 2001.godine uskratio posao dodjele penzija, tako da je sada likvidacija jedina opcija.
IZOSTANAK JAVNE REVIZIJE
Što se tiče revizorskih izvještaja „Pošta Srpske“, treba naglasiti da iako javno preduzeće godinama angažuje privatne revizorske kuće, a to su DOO „Revidere“, iz Bijeljine, „BL Revizor“ Godinama unazad revizorsko mišljenje koje privatne revizorske kuće daju o finansijskom poslovanju „Pošta“ moge se sublimirati u dvije riječi: realno i objektivno. Po svim značajnim pitanjima je finansijski položaj Akcionarskog društva „Pošte“ realan i objektivan, kažu privatni revizori. Tako je već godinama unazad, a privatni revizori tu i tamo izraze poneko „skretanje pažnje“, kao npr. na isplatu neisplaćenog regresa, ubrzanje aktivnosti oko uknjižavanja prava vlasništva nad pojedinim objektima, itd… Ostaje da se vidi da li će se trend pozitivnosti nastaviti i nakon što poslovanje „Pošta“ pročešlja glavni republički revizor, Boško Čeko. Pošto se radi o javnom preduzeću, Čekini revizori su se prihvatili posla, izvještaj se može očekivati uskoro, ali Čeko nije želio da otkriva detalje prije njegovog objavljivanja.
Na kraju, treba reći da su „Pošte“, krajem februara ove godine, svečanom akademijom u Narodnom pozorištu RS, obilježile 15 godina postojanja i rada. Na svečanosti su bile prisutne brojne bitne persone iz politčkog i privrednog života, predstavljene su nove usluge, a direktorica je naglasila da su „Pošte“ 2011. godine dobile Međunarodni poštanski kod, koji omogućava samostalnost u oblasti međunarodnog poštanskog saobraćaja. Dodiljene su i nagrade najzaslužnijim radnicima. Ni ovog puta, izgleda, nije moglo bez rastrošnosti, pa je kompletna svečanost koštala čitavih 100.000 maraka. A taman su se radnici obradovali regresu.
NADZORNI ODBOR “POŠTA SRPSKE” (preuzeto iz glasila Poštonoša izdanje nov. 2010.)
DUŠAN VJEŠTICA (predsjednik odbora)
Rođen 04.01.1974.godine, u Glamoču. Završio Tehničku akademiju u Beogradu, 1998. godine i stekao zvanje diplomirani inženjer hemijske tehnologije. Godine 2001.-2006. završio magistarski studij na Univerzitetu u Banja Luci. Trenutno zaposlen u “UniCredit Bank” a.d. Banja Luka, kao izvršni direktor i Rukovodilac neprekidnosti poslovanja i kriznog menadžmenta. Radio je u MUP-u RS-Uprava krim. policije i Uprava za obrazovanje, kao i u ODP “Kosmos”. Stalni je sudski vještak i član Udruženja sudskih vještaka RS. Osim funkcije predsjednika Nadzornog odbora “Pošta”, član je Upravnog odbora Turističke organizacije grada Banja Luka i član Školskog odbora Srednje tehničke škole Banja Luka.
MARA PILIPOVIĆ (zamjenik predsjednika)
Rođena 04.06.1954, u Meljinovcu-Donji Lapac, Hrvatska. Osnovnu i srednju školu završila u Bihaću, a 1977. Pravni fakultet u Novom Sadu. Pravosudni ispit je položila 1980. u Sarajevu. Radila je u RMC Bihać, Okružnom sudu Bihać, te obavljala poslove sekretara Projektnog zavoda u Bihaću. Takođe je, tokom karijere, obavljala poslove stručnog saradnika i predsjenika Osnovnog suda u Donjem Lapcu. Od septembra 1994. godine radi u Fondu PIO RS, na poslovima referenta drugostepenog organa odlučivanja.
JOSIP AMULIĆ (član)
Rođen 30.07.1946.godine, u Banja Luci. Osnovnu školu završio u Banja Luci, a Srednju fiskulturnu i Fakultet fizičke kulture u Sarajevu. U nekoliko osnovnih škola je radio kao nastavnik i profesor fizičkog vaspitanja, a radio je u Školi za slušno oštećenu i gluvonijemu djecu u Banja Luci. Pored profesionalne karijere bio je i aktivan sportski radnik. Aktivno je igrao rukomet u RK “Borac” od 1965. do 1974. Po okončanju aktivne igračke karijere, započeo je aktivni trenerski rad, u rukometnim klubovima “Borac” i “Mladost”, iz Banja Luke.
BORIS STOJANOVIĆ (član)
Rođen 13.12.1978. u Mostaru. Završio Pravni fakultet u Banja Luci 2004. godine. Prije dvije godine je položio pravosudni ispit. Od 2004. do danas zaposlen je u advokatskoj firmi “Sajić”, Banja Luka. U imenik advokata Advokatske komore RS upisan je ove godine.
RADOMIR DRAGIČEVIĆ (član)
Rođen 15.05.1954.godine u Osmacima, Zvornik. Završio Višu ekonomsko-komercijalnu školu u Sarajevu, 1988., a 2006. godine u Zrenjaninu, na Fakultetu “Mihajlo Pupin” stekao zvanje diplomirani inženjer proizvodnog menadžmenta. Radio u Skupštini opštine Kalesija, SIZ-u socijalne zaštite Kalesija, Centru za socijalni rad Kalesija, u d.o.o. “Mirjam” Zvornik, p.p “PS-Todorović” Zvornik, d.o.o “De Komerc” Zvornik. Od 1997. do danas radi kao ovlašćeni računovođa kod više poslodavaca na području opštine Zvornik, a uz to obavlja i funkciju finansijskog direktora i menadžera preduzeća “Tisa-Mod” Zvornik. Povrh svega, od 2008. godine je član Upravnog i Nadzornog odbora Turističke organizacije opštine Zvornik.
Preuzeto sa portala Intermezzo.ba