Ugovor o regulisanju medjusobnih odnosa Opcine Tuzla i JP Direkcija za obnovu i izgradnju Tuzla, koji je zakljucen 1994.godine mogao je biti, kao provedbeni akt, solidna osnova za obezbjedjenje kontinuiteta u pogledu upravljanja i koristenja imovine bivsih fondova: Fonda za sanaciju posljedica slijeganja i Fonda za uredjenje i koristenje gradjevinskog zemljista.
Nema dvojbe, ovaj koncept reguliranih odnosa, je razgradjen, a ono sto je preostalo kao pisani trag, u znatnom obimu, nalazi se i dalje u Direkciji za izgradnju.
U toku 2003.godine, koja biljezi “privatizaciju” JP Direkcija za obnovu i izgradnju , dogodila se promjena , na temelju koje je Opcina Tuzla preuzela imovinu ovih fondova. Primopredaja je izvrsena prostom predajom spiskova o popisu nekretnina, a koji se odnose na stanove i poslovne prostore. Ovi spiskovi nisu usaglaseni sa zemljisno-knjiznim stanjem predmetnih nekretnina, te se moze reci da je ova primopredaja bila formalna, simbolicna , poput predaje “kljuc u ruke”.
Buduci da se nije izvrsilo sravnjenje faktickog i zemljisno knjiznog stanja u vrijeme primopredaje , primalac je pristao da primi, “macka u vreci”, uz obavezu davaoca spiskova, da “oni “pristanu na jedan igrokaz”u kojem je trebalo odigrati “optuzbu i sudjenje” za propuste u poslovanju, a sto je trebalo da poruci javnosti da se Direkcija “kaznjava privatizacijom” i konacno iskljucuje iz “javnog u privatno preduzece”.
Glavni glumac i krivac bio je Sef finansijske sluzbe, a teretio se zbog propustanja fakturisanja zakupa za opstinsko zemljiste na lokaciji…a za koje je na kraju postupka, koji je potrajao, naknadno utvrdjeno da je tudje vlasnistvo…
Valjalo je pokazati “gradu i svijetu”kako je “preventivni nadzor” nad upravljanjem imovinom fondova postojao, te je bio efikasan i ocigledno je da ima i spremnosti za mjere, sa kojima je prijetilo sa zatvorom i onima od kojih se trazilo da sami napuste funkcije u sluzbama i javnim preduzecima, jos u vrijeme stupanja na “prijestolje” Novog nacelnika.
Prostorije finansijske sluzbe, te 2004.g., obavio je dim od zapaljene sacme, te su neki ostali u svojim kucama, nemocni i obamrli. Ali jednog dana prisla im je “odbrana i zastita” te je blago i tiho izgovorila “Nemojte plakati, ja cu vas spasiti”. Ubrzo su se jos vise sjedinili u “drustvance”koje je “sa pjesmom” jednom te istom, vrsilo ophodnju od zgrade Jupiter do tuzilastva.
Moglo se naslutiti jos tada, kako je ono sto je neizbjezno bilo, a to je “sravnjavanje racuna koji nisu zavrseni”, odlozeno za drugu priliku,…a koja se i danas ceka…
Buduci da je nakon “kaznjavanja bivseg sefa finansija” dosao Novi sef, kojeg su oni iz “odbrane i zastite” uvjerili i preodgojili sa ociglednim mjerama represije, kako ce se u konacnici ipak “pripucati” po istom mjestu, kada dodje vrijeme za to. Tako su osvojili za sebe “uporiste Novog sefa finansija” te se izvrsilo prisilno inkorporiranje jedne persone i tajne sluzbe Novog nacelnika, u drustvance koje se zove “odbrana i zastita”.
U medjuvremenu, u zavrsnoj fazi “raspadanja”Direkcije, tog stvarnog cuvara “zlatne grobice”, koja je otpocela 2011.godine, trazila se osoba koja je u stanju da izvrsi primopredaju Direkcije; a ta osoba je trebala da potpise kapitulaciju nakon jednog prljavog rata, sa cinom proste predaje imovine bivsih fondova i objekata koji su bili u izgradnji, a sve to po principu “kljuc u ruke”.
No mora se ici dalje, moramo se vratiti rodama koje zive na trecem katu zgrade Jupiter, a koje su nepravedno kaznjene, i zatvorene u “zlatnom kavezu”da bespomocno gledaju kako ljudi dolaze u hodnike ove “uklete zgrade” trazeci pomoc kako bi popravili svoje beznadezno stanje nakon poplava i klizista, i kako im se umjesto pomoci, daju “lazni certfikati”koje oni nose sa sobom kako bi po njima pisali o svom stradanju, potpisujuci tako vlastitu predaju jednoj okrutnosti, toj “istini, pravdi i pomirenju” koja avetinjski guta tudju nesrecu poput “quatro” sladoleda, i tako prodaje “oca i mater za jedne suncane naocare”.
Prilog tekstu: fotografija iz brosure “Ekoloska zastita Jezera Modrac”,1998.