Na kamenom posutim obalama reke Tungabadra, u indijskoj državi Karnataka, leže ruševine Hampija, nekadašnje prestonice carstva Vidžajanagara. Od 1336. godine, do njegovog pada pod naletom muslimanskih osvajača sa severa 1565, tu je ležala prestonica južnog indijskog carstva.
Prema procenama arheologa, u gradu je u tom periodu živelo oko 250.000 ljudi, što Hampi čini svojevremeno najvećim gradom na svetu.
Nalazište u Hampiju je dom bezbrojnim arhitektonskim čudima. Kao i u drugim drevnim, napuštenim gradovima poput Palmire ili Teotihuakana, moguće je prošetati niz travom obrasle ulice, od zgrade do zgrade, i zamišljati sjajnu metropolu kakva je Hampi nekada bio.
Hampi (Indija); Autor: Wikipedia Creative CommonsFoto: Hampi (Indija); Autor: Wikipedia Creative Commons
Međutim, dok šeta ovim čuvenim ruševinama, čovek mora da zna da je pre samo 500 godina (u bliskoj prošlosti, arheološki govoreći) ova metropola bila veća od Rima, Bagdada i Istanbula.
Stil arhitekture carstva Vidžajanagara kombinuje islamske uticaje popularane u severnoj Indiji, sa istočnijim umetničkim elementima, stvarajući novi, jedinstveni prelaz koji arheolozi zovu indo-saracenski stil.
Njega obeležavaju prekrasne geometrijske šare i iskoraci u statici građevina koje su doneli islamski projektanti, ali i prelepo isklesane statue hinduističkih bogova i drugih mitoloških figura.
Pored veličanstvenog hrama Virupakša, sastavljenog od sukcesivno smanjujućih spratova, građenih tako da, gledajući odozdo, zgrada izgleda kao da se proteže nepregledno visoko, postoji nekoliko fascinantnih građevina koje ne smete propustiti, uključujući Lotus Mahal, geometrijski zamršeni stepenasti rezervoar, i statuu kočija koje vuku maleni kameni slonovi. Obratite pažnju i na okomite obale nabujale reke, ukrašene izuzetno velikim kamenjem postavljenim s neverovatnom preciznošću.
Hampi je stavljen pod zaštitu UNESKO-a i uvršćen u svetsku kulturnu baštinu od posebnog značaja 1986. godine.